Al meer dan een week erger ik mij aan Leo, al even lang wacht ik op iemand die Leo eens goed op zijn plaats zet. Desnoods Rosa. Leo, als je iemand kwetst, geef dat dan toe!! Yvetje heeft ingezien dat ze niet kwaad kon blijven, ze is jou bloemen komen geven op je feestje. Jullie dachten allemaal dat ze een beroerte ging krijgen, nee hoor ze kwam iets afsluiten. Maar zelfs dat gunde je haar niet. Jij moest de betere zijn. Jij moest naar haar thuis gaan omdat je dacht dat ze je nodig had. En toen ze daar niets van wou weten, was jij gekwetst en zei je schouderophalend dat jij een hand had uitgestoken en dat je niet méér kon doen.
Verdorie Leo, nooit is iemand er in geslaagd zo snel de ‘thuis personages van leuk naar stom’-ladder af te donderen. Van het midden tot helemaal beneden.
Er is slechts een iemand die onder jou blijft staan.
Niet Rafaël, niet Guy. Wel Luc Bomans.
Een verdienste! Want zonder belangrijke verhaallijn, zonder veel dialoog, zonder intriges en zonder ontbijtjes weet hij mij telkens opnieuw te raken! Steeds opnieuw, nu drie dagen op rij weet hij zijn gluiperige persoonlijkheid samen te vatten in één woord.
Joewlia.
Joewlia.
JOEWLIA.
Luc, op zijn Amerikaans, I love to hate him.
Blokje kijkt TV. 