De rust altijd bewaren, situaties snel inschatten en mensen kunnen aanvoelen.
Je nooit zomaar gewonnen geven, hoe hopeloos de situatie ook mag lijken.
De opeens grimmige sfeer laten verdwijnen met een grapje en een knipoog.
Een pijnlijke gebeurtenis omtoveren in een leuk momentje.
Rosa kan dat! Hihihihihihiihihihiii.
Elke keer ik ze in ‘Thuis’ zie dansen, word ik zo blij dat ik het wil vastleggen. En op een blog kan je beweging maar op één manier vastleggen. Jawel sorry, een geanimeerde GIF.
5 keer dacht ik: piece of cake. Let’s do this!
4 keer gaf ik op, deze keer heb ik doorgezet.
Dus hier mijn eerste!
… en mijn laatste.
Een gif maken lijkt gemakkelijk maar zonder filmpje is het een afschuwelijk karwei.
Dus volgende keer dat ik een gif zie, zal ik denken: ‘Hola, dat is toch wel knap gedaan.’
Vroege avond. Twee taxibestuurders komen moe de dispatch binnen. De middagshift zit er net op en zo ook hun werkdag. Dat denken zij want blijkbaar heeft het bedrijf net een avondshift ingelast.
Bazin Peggy legt de verantwoordelijkheid meteen bij mede-eigenaar Simonne. Een taxibedrijf dat ook late shift doet komt blijkbaar professioneler over.
“Niet consequent!” Vinden Waldek en Leo terecht. Dat Simonne de dag zelf verlof nam is onverantwoord en Peggy (die vorige week een halfuur later kwam zonder verwittigen en daarop geen commentaar pikte) treedt hen bij in plaats van het op te nemen voor Simonne. Ook al heeft het personeel gelijk, ze bespreken zo’n dingen beter op voorhand zodat ze samen achter beslissingen kunnen staan. Soit, willen of niet. De avondshift moet gereden worden want Peggy heeft al reservaties aangenomen. Uiteindelijk zal zij het goede voorbeeld moeten geven en zelf een rit doen, duidelijk dik tegen haar zin.
Even later. Waldek en Jenny liggen moe in de zetel. Waldek omdat hij een dubbele shift heeft gedaan en net ontsnapt is aan een driedubbele (is dat wettelijk, heeft hij een contract?). Jenny omdat ze heel de dag heeft gekuist. De poetsvrouw heeft verlof genomen in afwachting van het proces van haar man. Een duidelijk afgepeigerde Rosa komt de privé binnengewandeld met de mededeling dat ‘de zaal’ vol zit en ze hulp nodig heeft. Zij moet de gasten rondleiden. Dat ze daar dan pas mee afkomt vind ik nogal vreemd. Ze wist dat die gasten kwamen dus ze heeft sowieso iemand nodig voor de bar want of er nu 2 of 30 man in de zaak zit, maakt niet uit. Uiteindelijk offert Waldek zich op waardoor Jenny het opeens heeft over een lang warm bad in plaats van het werk te verdelen en door te zetten tot ze iemand gevonden hebben voor de keuken.
Wat verderop in het dorp heb je nog een zaak. Pas geopend door 2 jonge ondernemers. Een tijd geleden hadden ze iemand in de keuken staan maar die heeft om persoonlijke redenen afgehaakt. En de kuisvrouw heeft, dat weten wij, verlof genomen in afwachting van het proces van haar man. Jens heeft nood aan ontspanning en zou graag met Tim een concert bezoeken (wat heel lang geleden is). Franky vindt dat oké want die had ‘wat goed te maken’. Jens en Tim gaan meteen kijken op internet. Het concertje wordt meteen een weekend Amsterdam. Dat Franky zich eindelijk gaat inzetten voor zijn zaak is goed nieuws maar hij staat nog steeds te sms’en, te zuchten en somber te wezen achter zijn toog. Misschien ben ik wat streng en zal hij zijn best wel doen eens Jens écht vertrokken is.
Normaal gezien is een businessplan niet de meest spannende lectuur en toch zou ik dolgraag die van bovenstaande zaken bekijken.
Beseft Franky zijn verantwoordelijkheid eigenlijk? Lopen Rosa en Jenny er ondanks hun jarenlange horeca-ervaring niet heel verloren bij? En is het een goed idee één taxi naar Roosendaal te laten rijden als je op dat moment maar 2 chauffeurs op de baan hebt?
Het enige intelligente kwam wonder boven wonder uit de mond van Peggy. Ze raadde haar moeder aan niet te veel reservaties aan te nemen om de continuïteit van de zaak te garanderen. Ze hadden nu net goede beoordelingen. Slim! Jammer dat ze het zelf niet toepast.
Maar oké, ’t zal weer allemaal vanzelf in orde komen zeker?
Scripted reality. Heerlijk om te bekijken terwijl je andere dingen doet. Schilderen, strijken, sporten, boeken kaften, stofzuigen, je boekhouding in orde brengen …
Je doet ze dan wel minder snel, maar hey! Je kan niet alles hebben.
Het concept is heel eenvoudig, waargebeurde feiten worden nagespeeld door acteurs. Er lopen verschillende reeksen.
Op Vijf heb je ‘beschuldigd’ (dat gaat over mensen die ergens van beschuldigd worden). Op Vitaya heb je ‘achter gesloten deuren’ (dat gaat over zaken die zich afspelen achter gesloten deuren) en ‘de waarheid’ (over mensen die een geheim met zich meezeulen).
De waarheid heb ik nog niet bekeken maar ik denk dat dit een vlaamse format is (als ik mij vergis, mag u dat gerust melden in de comments hieronder). En die zijn meestal iets platter. Mijn voorkeur gaat uit uit naar de Nederlandse versies omwille van de acteerprestaties. De acteurs spelen de situatie op een zakelijke en toch realistische manier na. Ze stellen ook zelden teleur omdat je weet wat je gaat krijgen. Je hebt een aanloop, een climax en een besluit. De climax is het moment dat de personages helemaal klaar zijn met de situatie. Dat zeggen ze dan ook.
Eén nadeel. Deze reeksen staan in prime-time geprogrammeerd. Zowel ‘achter gesloten deuren’ en ‘de waarheid’ overlappen thuis. Maar he, geen probleem! Programmeren, de volgende dag opvragen en ….
STRIJKEN MAAR!
(heb je weet van meer van deze reeksen of andere tv-tips? laat het hieronder weten)
3 seconden! Ondanks de denkfoutjes een indrukwekkende prestatie. Bram moet het dan wel doen met 1 hersencel. Het is wel een verdomd snelle.
Ik was al lang niet meer van plan mijn idee te geven. Laat de reeks nu maar gewoon zijn werk doen, dacht ik. Uiteindelijk, hoe doordacht mijn dossier ook was, het zou gespeculeer blijven. Maar in de aanloop naar het nieuwe seizoen, zag ik dat de mensen rondom mij minder terughoudend waren.
Eén naam blijft terugkomen. Tibo … en weet je waarom? Die had een bebloede vuist.
Kom zeg. Tibo heeft het niet gedaan nét omdat ze die vuist in beeld brengen. En zeg maar niets, ik weet dat dat niet telt als tegenargument. Dit is een ongeldige reden omdat opbouw van spanning en keuze van scenes niet kunnen tellen als échte bewijzen in een onderzoek. Waarom Tibo de dader zeker niet was? Tibo was de enige die slim genoeg was niet over zijn alibi te liegen. Jammer dat hij daar toe werd gedwongen door zijn lieftallige echtgenoot. Nu, van Eddy en Frank wil ik graag geloven dat zij oprecht denken dat liegen het beste is dat ze kunnen doen. Frank had gewoon moeten zeggen dat het goed scheef zat tussen hem en zijn broer. Zijn eerlijkheid had hem minder verdacht gemaakt. Maar nee hoor, laat ons allemaal liegen. Julia, Lowie, Bram, Franky, ze doen het allemaal.
Waar zaten deze mensen toch met hun gedachten, zijn ze dan zo naïef te denken ongezien een kerkdienst binnen te wandelen?
Weten zij niet dat zoiets uitkomt? Kennen zij die vrouwen niet, tussen de 50 en de 70? De Yvetjes die daar altijd zitten? (Meteen een dikke pluim voor karakteracteur Chris Boni voor volgend beeld.)
Voor wie het nog niet heeft mogen meemaken. Dit is de nasty blik die de random oudere dame je zal toewerpen bij het te laat binnenkomen (of het te laat uitschakelen van je gsm).
En je zal hun afkeuring gezien hebben, daar zullen ze wel voor zorgen.
Wie kwam als laatste binnen? Was het maar zo gemakkelijk. In die dienst, beste vrienden, zullen we het antwoord niet vinden.
De sleutel zit in de blijde uittrede. De wandeling, de reacties voor en na de gruwelijke ontdekking en dan vooral de blikken. Ik zou jullie graag de hele reeks beelden laten zien en misschien doe ik dat nog. Maar ik hou het voorlopig liever kort. Hier zijn ze, mijn daders.
Waarom verdenk ik hen? Omdat Julia en Lowie als enige naar Luc bleven kijken. Ze kijken niet op, ze kijken niet rond, zelfs niet naar elkaar. De rest heeft ongetwijfeld een eigen confrontatie met Luc gehad maar dan wel een die niet zo fataal was als de laatste. Frank en Eddy kijken naar elkaar, omdat zij meteen de andere verdenken. Iedereen kijkt op, omdat ze weten dat de dader waarschijnlijk een van hen is. Behalve Lowie en Julia. Die staan daar wat te staan.
Verder hoef je het echt niet te zoeken hoor mensen.
Dit was mijn gok, wilder vind je ze niet.
Omdat we een hele zomervakantie bezig zijn geweest met de moordaanslag op Luc, waren we bijna de Peter-Femke-Tim-historie vergeten. Eigenlijk kon het me niet veel schelen, tot nu. Om te beginnen had je dat koffertje. Bruno dacht dat Tim bij het verlaten van de Zus en Zo zijn koffertje vergeten was en dat dat een fout was van de regie. Dat liet mij denken dat Tim eigenlijk het koffertje van Femke had gemaakt en hij dat ging afgeven op het feest. Maar als Femke Tim niet had gestopt, had ze die koffer niet gevonden. Beetje verwarrend.
Anyway, mijn gevoel bij het einde van de aflevering van vandaag: terug naar af. Femke vertrekt net zoals vorig jaar onder invloed op een trouwfeest maar in plaats van iemand van de baan te rijden, wordt ze deze keer wel gepakt.
Moest Tim haar laten gaan? Neuh.
Maar om dan ‘zo’ te doen? Femke had wel een punt. Ook al was het haar eigen fout, hij deed wel ‘zo’. Tim deed zo beleefd en correct dat het beledigend was. Zelfs voor zijn doen, deed hij belachelijk koel. “Jamaar Femke had hem wel bedrogen he.” Klopt, maar dat had hij haar vergeven. Dat ze na dat slippertje achteraf zwanger blijkt te zijn, is iets dat erbij komt en ik snap dat dat voor Tim te veel was om er nog bij te pakken. Maar hij moet nu niet doen alsof het iets verandert aan het bedrog van Femke.
En toch is dit zeker niet het einde. Toen Femke met haar koffertje de nacht inwandelde, zag ik toch iets van spijt in zijn ogen. Vond hij zelf dat hij te hard was geweest?
Of was het toch zijn koffertje?
Blokje kijkt TV. 