De test

Voor de eerste keer aan tafel bij je schoonfamilie, het is sowieso spannend.
Al denk ik niet dat een vrouw als Mayra zich zenuwachtig maakt om zoiets.

Maar hoe maak je in godsnaam indruk op Marianne!
Je doet dat zeker niet door lang in bed te blijven liggen.

Even dacht ik het een erwt onder de matras was die Mayra had wakker gehouden, daar gelegd door Marianne.
Want zo teer van huid, dat kan alleen maar een prinses zijn.

Neenee, om indruk te maken op Marianne hoef je het niet zo ver te zoeken.

Een klassedame maak je blij met een mooie bos bloemen … een ruiker met zo veel stijl dat je meteen weet van waar ze komen.

Dat is kwaliteit!

Ja hoor, Mayra heeft mét glans de prinsessentest doorstaan.

Graag even uw aandacht voor volgend opsporingsbericht

Wij zijn op op zoek naar Fien Roels. Vrijdag 21 oktober is Fien om 17u vertrokken op haar werk, kort daarna werd zij gezien in de Noorderzon. Daarna heeft niemand nog iets van haar vernomen. Mogelijk is zij naar Toulouse getrokken, om daar een weekend bij vrienden te verblijven. Toch hebben wij alle reden haar verdwijning als onrustwekkend te beschouwen.

Haar auto is inmiddels gevonden aan het kanaal. Wij zouden graag weten of Fien haar wagen daar zelf heeft geparkeerd of hij er pas later tijdens de nacht is gezet. De weg is geliefd bij joggers en fietsers, dus mensen die daar zijn gepasseerd en haar of iets vreemd opgemerkt hebben, mogen contact opnemen.

Op het moment van de verdwijning droeg Fien een rood kleedje, een blauwe jas, zwarte leren laarzen en opvallende nylon sokken die je van ver zou kunnen verwarren met vreselijke bloeduitstortingen.
Wij zijn op zoek naar mensen die Fien nog gezien hebben na haar shift of met haar hebben gepraat en meer weten over haar plannen.
Wie tips heeft over de verdwijning of weet waar Fien verblijft, kan contact opnemen met de politie. Mogelijk is Fien naar vrienden in Toulouse getrokken, meer informatie over deze mensen is zeer welkom.

Even wat anders

Nu ik sinds dinsdag terug tv kan kijken, heb ik een hele hoop in te halen. Want naast thuis ben ik ook altijd een enorme fan geweest van ‘mijn restaurant’.

De verbazing was dan ook groot toen ik zag dat de format van het programma hélemaal is omgedraaid. Een verbetering? Dat kan alleen de toekomst uitwijzen, ik moet in ieder geval even wennen aan de nieuwe aanpak. Voor de mensen die het kennen van vroeger maar nu nog niet gekeken hebben, of nu wel maar vroeger niet.

Vroeger was het zo dat verschillende duo’s tegen elkaar een restaurant moesten uitbaten. Dat deden zij niet alleen voor heel kijkend vlaanderen, maar ook voor een jury van specialisten. Nu is dat anders. In de nieuwe mijn restaurant krijgen 4 intellectuele levensgenieters de kans om 4 koppels/restauranthouders op alle vlakken de loef af te steken.
In een Italiaans restaurant mensen ontvangen dat doe je met zwier. Je raakt de mensen aan, gooit er een paar Italiaanse woordjes tussen, … architect Vittorio Simoni deed het met iets te veel enthousiasme voor.

Ik ben er niet zo’n fan van eigenlijk. Waarom? De vorige jaren leerde ik wel eens bij.
Kooktips van Peter, de peptalk van Christel en de enthousiaste tips van Dirk.

Bekentenis, ik vond Yves Desmet altijd zo’n fijne vent. Iemand die wat van de wereld wist maar dat niet tentoon moest spreiden, zo iemand die zijn mond alleen maar opendeed als het er toe deed. Zo helemaal het omgekeerde van mijzelf.

Yves schoof gisteren met opgetrokken neus zijn dessert van zich af omdat het industrieel was en waterachtig, ze hebben geld genoeg gekregen dus moesten ze maar een ijsmachientje kopen. Toen het wel degelijk zelfgemaakt bleek te zijn, werd daar wel heel licht overgegaan.
4 bollen zelfgemaakt ijs in de vuilbak. Of het nu lekker was of niet, het was in tegenstelling tot uw overtuiging niet ingekocht. Neen Yves. Daar kan ik dus niet tegen, had je nu gewoon gezegd dat het niet lekker was, had ik er nog begrip voor gehad. Maar jij zei dat het ingekocht was, en dat was niet zo. Daar ging jij de mist in en je werd gered door de vriendelijkheid van je gastheer, die toegaf dat er misschien iets te weinig eieren in zaten.

Een grote kritiek op het eerste seizoen was dat vtm monsters had gecreëerd. Mensen dachten dat je op restaurant op je hoede moest zijn, fouten moest opmerken, moeilijk moest doen, mensen vergaten te genieten.

Heb ik veel te zeggen? Neuh.
Recenseren is als aglio oglio peperoncino.
Poepsimpel …
maar oh zo moeilijk. (hé?)

Een doordeweekse cliffhanger

Eén beeld, duizend gevoelens, een nieuw begin, een krakende deur, een handtas die valt. Thuis.

Even een last minute poll.

Aarde aan Guy

Vanaf de eerste moment had ik het al niet met Guy. Niet omdat hij de man is van Mayra hoor, ook tijdens die 5 seconden als figurant brandweerman was dat zo. Ik heb mij niet vergist.

Ook al is het normaal dat hij het er allemaal erg moeilijk mee heeft, Mayra confronteren met het liefdesleven van Ann gebaseerd op een samenvatting van 10 jaar thuis is dom en oneerlijk.
Niet omdat Luc zelf niet veel moet zeggen of omdat het je zaken niet zijn.
Wel om het volgende. Je bent een personage in een reeks, gelieve alles wel een beetje in perspectief te plaatsen.
Wat Luc zei over Ann was waar maar Ann is in vergelijking met de andere personages helemaal niet wispelturig op vlak van de liefde, zij is misschien wel de méést betrouwbare persoon van het dorp.

Je bent er nog maar net en je oordeelt al. In wat voor een boel is Mayra beland?
Kom nu, jullie zijn er samen komen wonen. We kunnen over een paar maand eens komen kijken of je nog steeds een onbeschreven blad bent.

Dit vraagt om een ankerpunt. Je weet wel, die rubriek die ik vorig jaar zelf heb uitgevonden.

Hier komt ie!
Ankerpunt 2: 18/10/2011;Guy;10/05/2012
In tegenstelling tot de andere personages kan jij opnieuw beginnen. Ben jij anders dan de rest? Of laat je je meeslepen, volgens mij heb jij tegen het eind van het jaar een andere vrouw. Julia. We hebben het wel gezien. ❤

Ruiters van Bastiaens

Marianne Marianne Marianne.
Marianne en haar ongelooflijke vertrouwen in haar zoon Tom. Toegegeven, ze speelt het toch weer klaar hé. Even was ze aan de verliezende hand, dat wist iedereen, ook Marianne.
Toch bleef zij doorgaan over hoe zij morgen met Tom zou uitrijden, herenigd, zij aan zij, onder dezelfde banier. Bastiaens zou voor eens en altijd komaf maken met de barbaren van Ter Smisse.

Madame Marianne had géén plan, vergis u niet! Het was pas na het bezoek van Rosa dat ze voor de zekerheid even langs Tom ging. Had ze echt gedacht dat Tom zich zou bedenken als ze geen deurwaarder zou sturen? Ik denk het niet. Dat was een wanhoopspoging.
Dat ze zichzelf zou verdedigen, dat meende ze. Pas toen Tom zei dat er brandhout zou gemaakt worden van haar en ze de bezorgdheid in zijn ogen zag, werd het bluf.
We zagen het allemaal toch? Marianne klaarde op. Toen ze rechtstond werd haar wanhoop gespeeld.
Verliezen was geen optie.

Even had ik gedacht dat Tom zijn moeder toch zou steunen. Pijnlijk was het toen hij niet voor haar kwam maar voor mevrouw Vanbelle, das da madamtje da viele biglierde hiet hen (goed genoeg West-Vlaanderen?). Marianne Bastiaens kreeg eindelijk haar verdiende loon, ze is te ver gegaan. Ze verloor. Het was pas toen de zusjes Verbeeck champagne zaten te drinken, dat ik terug voor Marianne koos. Jammer dat Rosa terug met Waldek is, met Luc aan haar zijde vond ik het makkelijker een hekel aan haar te hebben.
En Jenny, oh Jenny. Yvetje is misschien niet de sympathiekste maar wat jullie doen is heel erg lelijk.

Eigenlijk ben ik een beetje als dokter Smekens, ik keur niet goed wat Marianne doet maar ik zie haar graag en zal haar altijd steunen. En als ze haar oorlog tegen Jenny en Rosa wil verder zetten, dan doet ze dat maar.

BASTIAENS VOORUIT!!!!!

We spelen een spel vanavond (2)

Het vervolg op ‘We spelen een spel vanavond’.

Speelt Bruno tot op het einde mee of verliest hij zijn geduld?
We zullen zien!

Hoi Scarlet

Hoi Scarlet, (Scarlet België)

Omdat ik morgen moet werken en ik de tijd niet heb 4u aan de lijn te hangen, probeer ik het langs deze weg. Zo kan u het lezen wanneer u het wil en antwoorden als het u past.
2 weken geleden kwam u langs om tv en internet aan te sluiten. Tot ieders verbazing, ook tot die van u was tv op ons adres niet mogelijk. Geen probleem toch? We zouden minder moeten betalen en dat zou aangepast worden. Kijk, voor ons is dat wel een probleem want verwende luxepaarden dat we zijn, wij willen tv. Volledig volgens de regels zeggen we het contract op en zullen we betalen voor internet en telefoon, om niet moeilijk te doen.

Maar wat komt er vandaag in de mailbox binnen. Hou je vast! Een rekening van ons Scarlet One pakket!

Ook al rekent u ons een service aan die u niet kan bieden (en waar wij 6 weken op gewacht hebben), willen wij de andere service wel betalen. U maakt het ons alleen nogal moeilijk.
Dus ofwel stuurt u een faire rekening voor wat u ons aanbiedt, ofwel betalen wij niet en factureren wij de inmiddels geleden schade aan u.
Zie het als een uitdaging. Willen jullie fair zijn? Iets doen voor jullie geld? Een minimum aan service bieden, of dan toch het product leveren dat jullie aanbieden? Of zijn jullie een krokodil, snel en hongerig maar log en immobiel als jullie een hindernis om moeten.
(ik heb dat ooit ’s ergens gelezen)

In afwachting van Uw antwoord verblijf ik samen met 100en anderen met grote hoogachting.

Proef van ons uitgebreide assortiment worstjes

Was me dat even schrikken!!
Want wat in het voorbijgaan leek op een reclamefolder voor worstjes en spekjes, bleek een flyer van een nagelstudio.

Brrrrr.

Een verandering in de planning

Het klonk allemaal zo plaatselijk. Een lokale kunstenares maakt portretten van mensen die ze kent.
Het thema is vriendschap (vriendschap jawel). Opgelet, daar is even over nagedacht. Paulien wist niet goed wat te kiezen. Haar zus stelt voor iets te doen rond liefde. Slecht idee, zegt Paulien, heel de klas doet dat al.
Haar moeder is er komen bijstaan.
‘Vriendschap’ zegt Julia.
‘Vriendschap?’ vraagt Paulien. Het gekke idee van haar moeder moet even bezinken maar je ziet hoe ze er een beeld bij krijgt. ‘Vriendschap’ zegt ze nog eens, deze keer bevestigend. Geniaal.

Het is niet moeilijk mensen te vinden en het resultaat is fan-tas-tisch. De geportretteerden zijn enorm enthousiast. (Paulien weet het nog niet maar ze mag binnenkort foto’s van Britney maken). Beter nog, Rafaël die een galerij heeft, ziet er wel wat in en organiseert een tentoonstelling.
In de Noorderzon.

Maar toen Rafaël het woord nam, werd het allemaal opeens zo ambitieus. Even waanden onze vrienden uit thuis zich in een sjieke galerij in de grote stad. Dus als ik ooit mag exposeren, dan mag hij speechen.

Want ook al zegt hij zelf: ‘talent laat zich niet in woorden vangen’. Hij komt toch aardig in de buurt.

We spelen een spel vanavond (1)

Het is weekend en dan heb ik de tijd om het eens over wat anders te hebben! Deze keer zal dat zijn: gezelschapsspelen.

Iedereen kent 999 games.
Maar wat voor de één garant staat voor kwaliteit betekent voor de andere niets meer dan het vooruitzicht op een lange saaie vervelende avond. Bruno en ik spelen alle twee graag spelletjes, helaas behoor ik tot de eerste en Bruno tot de tweede groep.

Hier volgt het eerste deel.
Vrijdag, een avond bij vrienden.

vrijdag, een avond bij vrienden

Wil je zien hoe dat afloopt morgen? Kom dan zeker terug!

Hier zijn wij weer

Vorig jaar had ik de smaak te pakken, nu gaat het wat minder. En toch heeft het geen zin te blijven schaven en doen want Thuis draait door, ook zonder mij.

Ik heb nu al 4 afleveringen kunnen bekijken en kom er langzaam maar zeker terug in.

Over ‘thuis’ wordt wel eens gezegd: “kijk een maand niet en je kan nog steeds volgen.” Dat klopt.
Maar vergis u niet, dat wil niet zeggen dat het zever is en je dan maar beter niet kijkt. Integendeel!

Zie het als terugkomen van een verre reis. In je omgeving zullen een paar dingen veranderd zijn. Er zijn koppels gevormd en uit elkaar gegaan. Er is misschien iemand verhuisd of een nieuw gezicht bijgekomen. Maar de verhoudingen blijven ongeveer hetzelfde, oude ruzies en vriendschappen kunnen vervagen, maar blijven altijd meespelen.
Ja oké. De kans bestaat dat bij je terugkeer je dorp verlaten is omdat die van ’t stad naar daar zijn gekomen om het op te spuiten, maar dat is een ander genre. Een genre dat thuis niet pretendeert te zijn en ook nooit zal proberen.

Ik keek ook ontzettend hard uit naar de nieuwe interieurs. Ten huize Julia is het bijvoorbeeld iets neutraler geworden, zij kozen voor eerder koele kleuren.

Het bureautje van Peter staat nu ook op gelijke hoogte met dat van Tom in plaats van 10 cm lager. Dat stond zo knullig en is een mooie rechtzetting.
De woonkamer van Marianne is nog altijd even stijlvol met vooral beige, grijs, ecru en wit. Door een groot modern werk op te hangen met felle kleuren, doorbreekt ze niet alleen die veilige en snel saaie kleuren. Op die manier betrekt zij ook Nancy, door haar kleurenkeuze door te trekken is het interieur altijd in evenwicht.

Geniaal Marianne. Maar pas op met al die plannetjes, want binnenkort is Nancy niet alleen je enige vriendin, maar ook degene die je in huis zal moeten nemen.
Want fraude, omkoping en smerige spelletjes komen altijd uit. Ook voor een Bastiaens.

Eén ding vraag ik mij echt wel af, waar is die Stijn naartoe?
De beeldkwaliteit is niet alles, maar ik kijk nog even op internet. Binnenkort komt Telenet dat oplossen!