Het was een donkere aflevering gisteren.
Het mooiste moment was toen Frank zich over zijn koppigheid kon zetten en het goed maakte met Simonne.
HIERE SE, BLOEMEN.
Een beetje onhandig maar Simonne weet perfect hoe hij dat bedoelt.
Ze komen er altijd bovenop. De personages uit thuis zien af, worden gekwetst en doen zelf vreselijke dingen. En toch kunnen ze dat steeds opnieuw vergeten. Je ziet ze alleen wat ouder worden.
Simonne heeft al veel meegemaakt maar zag er nooit zo goed uit.
Maar dat werkje daar op de achtergrond. Ziet dat er nu niet triester uit dan vorig jaar?
Ik zou zweren van wel.