Thuis en ‘The picture of …’

Het was een donkere aflevering gisteren.
Het mooiste moment was toen Frank zich over zijn koppigheid kon zetten en het goed maakte met Simonne.
HIERE SE, BLOEMEN.
Een beetje onhandig maar Simonne weet perfect hoe hij dat bedoelt.

Ze komen er altijd bovenop. De personages uit thuis zien af, worden gekwetst en doen zelf vreselijke dingen. En toch kunnen ze dat steeds opnieuw vergeten. Je ziet ze alleen wat ouder worden.
Simonne heeft al veel meegemaakt maar zag er nooit zo goed uit.

Maar dat werkje daar op de achtergrond. Ziet dat er nu niet triester uit dan vorig jaar?

Ik zou zweren van wel.

De wijkagent

Soms lijkt het alsof er in Thuis maar één agent rondloopt.
Want toen Frank na een wilde achtervolging door de straten van een of ander dorp aan de kant werd gezet, was dat *VERRASSING* door Tim Cremers.

Voor de eerste keer in mijn leven riep ik:
Jezus man! Hebben jullie niets beters te doen? De moordenaar van Fien zoeken ofzo?

Frank kent Tim duidelijk niet want wat een idee inspecteur Cremers om te kopen met een pint. Dat werkt alleen omgekeerd, oh wat een vervelende gast is dat toch!
Voor de minder oplettende kijker, ze stonden aan de kant te wachten achter een bocht. En zelfs als dat toevallig was, zou Tim zich beter niet met zo’n zaken bezighouden. Iedereen weet toch dat hij op de verdwijning van Fien is gezet? En dan nog wel met zwaailichten en loeiende sirene. Niet slim.

Jammer want ik had gehoopt op een confrontatie tussen de twee broers. Als ik een van hen had tegengehouden, was het Luc geweest. Want als iemand er verdacht uitziet …

Een vrouw met ballen

Er zijn 2 dingen waar ik een hekel aan heb.
De uitdrukking ‘een vrouw met ballen’ en bananen (ik vind dat vies).

Maar toen Peggy, teleurgesteld omdat de confituur op was een banaan begon te eten, was mijn interesse gewekt. Peggy woont terug bij haar moeder! Zoals vroeger op de loft, zullen ze weer samen ontbijten.

Het echte voorsmaakje kwam pas toen ze ging kuisen in de Noorderzon.
Want dweilen doet ze op dezelfde manier als eten.

Zonder stijl.
Met overdaad.
Peggy is hoe zij zelf zou zeggen:
een vrouw met ballen.

Hartverwarmend

O wat was het mooi gisteren! Zelfs de meest koele persoonlijkheid moet gisteren een traantje hebben weggepinkt.

Frank was weer Frank en zonder Tibo was het niets geworden. Cava, hapjes en verzoening, of niet helemaal maar dan toch de eerste stapjes. De openingsreceptie had wat weg van een kerstfeest.

Het is nog geen sinterklaas geweest maar weet je?
Wat. Dan. Nog. Bij deze maak ik de overstap naar de groep mensen die kerst begint te vieren voor 5 december. Omdat dat zo gezellig is.

Dus hier zijn mijn nieuwjaarswensen, voor al mijn lezers:
Ik wens jullie een prettige kerst en een zalig nieuwjaar. Fantastische feesten en gezellige winteravonden rond de kerstboom.

Design by Leo

Met dank aan Leo, voor het prachtige ontwerp.