Vraag en aanbod

Belangrijk voor elke blogger.
Het aantal bezoekers en goed weten hoe mensen hun weg vinden naar je blog.

De zoekwoorden zie je staan bij je statistiekjes. Meestal zijn dat gewoon kernwoorden maar af en toe zijn het ook echte vragen zoals ‘wie is vermoord soap thuis guy?’ of ‘fien waarom dood winterlicht getuige?’.

Omdat die mensen nooit echt antwoord kregen, heb ik besloten vandaag een paar van de meest recente vragen te beantwoorden.

De eerste vraag werd 2 keer gesteld door mensen die ofwel niet goed opletten ofwel net zijn beginnen kijken.
‘soap thuis hoe is kasper overleden’ – ‘hoe gestorven kasper uit thuis’
Awel, Peggy had pepperspray besteld vanop internet. Waarom? Alex is terug vrijgekomen en Peggy had schrik gekregen en dat dan maar zomaar besteld. Een ander mens is dan op zijn hoede of gaat misschien niet op haar eentje de Noorderzon afsluiten als het al lang donker is buiten. Peggy daarentegen moest de held weer spelen. Dus Peggy is alleen in de Noorderzon en wie komt daar binnen? Kasper. Die brave jongen komt het geld terugbrengen dat hij de vorige nacht had gestolen uit de kluis (dat is nooit echt uitgesproken maar de oplettende kijker wist dat omdat hij een sleutel had met het logo van de noorderzon en een enveloppe met daarop net hetzelfde logo en een dik pak geld). Soit, je hoort me al komen. Peggy denkt dat het Alex is en spuit haar pepperspray leeg in het gezicht van haar broer. Die valt met zijn hoofd op een trapje en raakt zo in coma. Hersendood. Het wordt al snel duidelijk dat hij niet meer te redden is dus besluiten ze zijn organen af te staan om zo andere mensen te redden. Kasper had dat zo gewild. Maar wat zegt Peggy dan op de koffietafel? ‘Ik ga ook orgaandonor worden’. Ha! En dan verschieten dat Waldeck zo reageert. Bruno vond het overdreven maar ik blijf erbij … Peggy had haar mond moeten houden.
IN PLAATS VAN WEER DE HELD TE GAAN SPELEN.

En dan heb je: ‘muziek uit soapserie thuis kasper overlijden’.
Er is inderdaad op een bepaald moment verwezen naar de muziek die tijdens de dienst werd gespeeld. Ik ga ervan uit dat het hierover gaat. Nancy én Jenny hebben allebei gezegd dat de muziek prachtig was. Rosa wist ons te vertellen dat de muziek gekozen is door Waldeck. Dat wekt natuurlijk enige nieuwsgierigheid op. En ook ik vroeg mij even af wat dat dan wel was. Jammer genoeg is dat niet te weten want laat ons niet vergeten, het is niet echt .. en aangezien er geen beelden van de dienst zijn, is er ook niet écht muziek gespeeld. Zie je?
Maar laat ons één ding duidelijk zijn, het was niet ‘Antony en de Johnsons’.

En dan tot slot een vraag die steeds (meerdere keren per week, echt waar) blijft terugkomen en waarschijnlijk te danken is aan een post van twee jaar geleden. *klik hier*
Blijkbaar is er een enorme nood aan afscheidgedichten voor collega’s.

Speciaal voor de mensen die in de toekomst hier terecht zouden komen, heb ik er zélf een paar geschreven.

Afscheidsgedicht collega.

Een fijne collega,
altijd te vinden voor een leuke babbel.
Voor een knipoog of een troostende schouderklop.
We zullen je missen!!
Veel plezier met je volgende job/pensioen/aanslepende ziekte. (wat past)

Hopelijk tot ziens!!

De overzetboot.

Wie na jou komt,
staat vast verstomd.
Want wij zullen hem toebrullen:
Je hebt grote schoenen te vullen!

Zo! Hopelijk hebben jullie er wat aan en wie weet volgen er in de toekomst nog.
En wie toch liever het origineel had, mag gerust deze afprinten.

‘De werf’

Oh ik ga dat zo missen die ontbijtjes samen.

Wij allemaal Rosa, wij allemaal.

Maar wat ik niet begrijp is dat je dan helemaal naar die werf gaat om te zeggen tegen Waldek dat je een paar weken in ‘Ter Smisse’ gaat logeren. (Wat had ik gezegd?)
Natuurlijk wil je dat even persoonlijk melden, ik heb gewoon te doen met de mensen die daar aan’t bouwen zijn. Dat huis wordt gebouwd op negatieve emoties en intriges.
En er kan nog veel gebeuren, want het seizoen loopt ten einde en dan krijgen we weer een van  cliffhanger van jewelste. In thuis is dat niet zelden een dode. En we weten allemaal hoe je een lijk het best laat verdwijnen. Natte cement, jawel!

Gelijk een neiging.

Soms is het even rustig in thuis en dan is het moeilijk erover te schrijven. Dat hoeft ook niet altijd, dan geniet ik gewoon van de details. In Thuis worden namelijk niet alle grapjes uitgelegd, soms is het zelfs niet helemaal duidelijk of alle personages helemaal mee zijn. Zoals Roza die haar handen op haar buik legt als antwoord op de vraag waarom die trouw er snel moet komen. Luc die met zijn hand in zijn zij, blik naar beneden en wenkbrauwen omhoog met een slap vingertje zwaait en ik terug weet waarom ik het zo’n ploert vind. En Jenny die gekke smoeltjes trekt en verbaasde babygeluidjes maakt.
Tegen het einde dacht ik dat het weer zo’n aflevering zou worden. ’t Is alleen wel vreemd waarom Marianne zo gebrand is op het notarishuis, dat zegt toch weer veel over de plaats ‘Thuis’ … maar dat is iets wat ik bewaar voor de zomerstop.

En dan slaat opeens de spanning weer toe. BAM. Recht in je gezicht. En deze keer gebeurde dat onder de vorm van een zwart boek.

Er is duidelijk iets aan de hand hiermee. Jammer dat ze de kans niet hebben om de ‘werkplanning’ door te nemen want dokter Ann krijgt een dringende oproep binnen, ze moet meteen vertrekken. We keren terug naar het gesprekje van Waldeck en Frank en wat zien wij? Ik had het natuurlijk eerder moeten zien maar nu zitten die toch wel gewoon vlak naast de dokterspraktijk zeker? We zien Ann met gierende banden vertrekken. Waldeck kijkt zelfs nog even op.

Nog iets, als Frank terug bij zijn taxi staat passeert de dokter nog eens, ze vlamt met een rotvaart voorbij en Frank zegt. “Jaja dokter Ann”? Ze moeten dus op een soort van rotonde zitten dacht ik. Maar voor het huis van Marianne is geen straat meer dus dat kan ook niet. Een mogelijke verklaring is dat er werken waren in de straat die Ann wou nemen.

Over de gebeurtenissen daarna ga ik niet veel zeggen, te spannend, te snel.

Alleen dit:

Jaja dokter Ann?