Talent (h)erkend!

He kom zeg Sam!!

De ontwerpen die ik zag leken meer op een aanzet dan op een serieus plan. Vinden jullie niet dat jullie heel snel gaan? Is er geen plaats voor een derde voorstel?

Met zijn grote ruimtes heeft dit huis ontzettend veel mogelijkheden. Sam heeft dus niet overdreven. Maar toch denk ik echt dat ze er meer kunnen uithalen. De ontwerpen zijn gelijkaardig. Kijk ‘s. Ze werken allebei met schuine muren.  En in plaats van het huis te verdelen in verdiepingen, kiezen ze ervoor het verticaal op te delen. Nu, als je het ontwerp van Sam omdraait zul je merken dat de beide ontwerpen wel heel sterk op elkaar lijken. WACHT EENS EVEN
Zelfs identiek zijn. -_-

Reden te meer voor een derde opinie.
Hier de ontwerpen van Lowie en Sam.

Hieronder het mijne. Ik ben vrij trouw gebleven aan hun idee. Dat wil zeggen dat ook ik in mijn versie de schuine muren behouden heb (ook al ben ik daar geen voorstander van). Een paar tussenwanden heb ik wel rechtgetrokken.

1. Zoals Sam vroeg heb ik hier een extra badkamer voorzien. Waarschijnlijk wil ze die daar omdat ze de badkamer dichtbij de keuken wil, wat makkelijk is als je je klaarmaakt ’s morgens. Vandaar dat er ook een extra deur is voorzien die uitgeeft op de leefruimtes.

2. De keuken van de studenten heb ik verkleind maar blijft ruim genoeg met een grote tafel zodat Lowie nog steeds omeletjes kan maken voor zijn gasten zonder de ruimte te moeten verlaten.

3. Door de keuken te verkleinen kan deze kamer gebruikt worden als relax-ruimte met een zithoek met tv en een groot bureau (schraag-systeem). Ik denk niet dat zij twee eetruimtes nodig hebben.

4. Keuken voor Sam en Tim. Het toilet heb ik weggehaald, wat geen probleem is met de extra badkamer.

5. Ik heb deze ruimte gelaten hoe ze is omdat het me niet duidelijk is hoe ze ze willen invullen. Sam en Tim zijn wat ouder en hebben waarschijnlijk wel behoefte aan een grote eetkamer. De tv-ruimte kan voorzien zijn op een andere verdieping.

Je ziet het, ook ik heb hier een zekere aanleg voor. Toen ik 10 jaar was, wilde ik architect worden. Ik had toen een heus portfolio dat ik overal mee naartoe nam en aanvulde door mensen te vragen of ik voor hen een huis mocht tekenen. Ik begon mijn sessie steeds met, ‘wilt u een L-vormige living’. Die vraag werd meestal beantwoord met een verwarde blik. Waarop ik de klant dan wees op de voordelen van een L-vormige living en die dan zei: ‘ja, doe maar dan’.

Helaas was er hier geen plaats voor een L-vormige living.
Ik zou zeggen, Sam en Lowie, bekijk het eens.

De kleine verhalen achter de grote gebeurtenissen

Het is geen geheim. Ik heb het de laatste tijd nogal moeilijk met wat ik zie gebeuren op tv. Maar omdat ik besef dat het niet altijd kan gaan zoals ik het wil en omdat ik toch wel wil volhouden tot ‘de strafste finale’ ooit focus ik mij vanaf nu op een klein fijn verhaallijntje dat gaat zoals ik het wil. Klein kan je ’t zelfs niet noemen, het sleept nu toch al een half jaar aan. Ik heb het over de strijd tussen Sam en Frank over het al dan niet aannemen van Eddy.

En o jongens wat ziet dat er goed uit voor mij. Want tot hier toe heeft Sam geen enkele blijk van twijfel gegeven. Hoe vaak Frank er ook over begint, het antwoord blijft nee en het ziet er naar uit dat dat zo zal blijven. Zoals gisteren toen Sam stond te klagen over haar zoektocht naar nieuw werkvolk. Wie komt daar binnen? Eddy natuurlijk!

En als Frank dan weer begint over Eddy die ander werkt zoekt. Frank Eddy beschrijft als ‘het beste van ’t beste’. Ja, dan geef ik toe dat ik even bang ben dat Sam zal zeggen: ‘allez, ’t is goed’. Dat ze een vinger zal opsteken om iets heel duidelijk te maken. ‘Eén kans Frank, één kans’. Ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik op die momenten niet heel zenuwachtig word.

Gelukkig reageerde ook Sam ‘not amused’.
Het was goed dat ze het nog eens heel duidelijk gezegd heeft.

Nee. Nee. Neen.
Njet. Jamais. Nee Frank.
(wat kan die man aanhoudend zijn)
NEEN.

Eddy komt NIET voor ‘de kabouters’ werken.
Zet dàt op den almanak.

Een nieuw gezicht

Zoals jullie wel weten, volg ik ‘thuis’ nogal intensief. En toch probeer ik aankondigingen en previews zoveel mogelijk te negeren, ik kijk voor het verhaal en laat mij graag verrassen. Voor wie op Facebook en twitter zit, is dat natuurlijk onmogelijk en dan vang je af en toe iets op.

Toen ik hoorde dat er 3 nieuwe personages inkwamen en dat 1 daarvan Sam heette, dacht ik even dat ze toch niet zo nieuw zouden zijn.

Gelukkig was het gisteren niet Sam Bastiaens die de Frens kwam binnengewandeld. Ik zat echt niet op iemand uit het gezin van Eric te wachten. Zeker niet op Martine. Dus ja, ik ben blij met de nieuwkomer. En toch is er iets dat ik gewoonweg niet begrijp. Waarom oh waarom, gebruik je een voornaam die al eens gebruikt is?

Misschien doe ik moeilijk maar ik vind het absoluut onnodig dit te doen. Oh ja, ik hoor de verschillende argumenten al komen. Ja, maar in het echte leven zijn er ook naamgenoten. Of, dit is een vrouw. Of, als we altijd andere namen moeten zoeken? …
Kom nu, dat is onzin. Er zijn genoeg voornamen, kies gewoon wat anders en er is geen discussie nodig.

Dit terzijde, laat ons het hebben over de nieuwe. (Het is nu toch te laat.)
Sam De Witte. Bijnaam: Sneeuwwitje. Zij staat aan het hoofd van een klusbedrijf dat ‘De Kabouters‘ heet. Zeer verontrustend.

Nee serieus. Zeer verontrustend.