Mijn mening hé

Ik kan mij wel voorstellen dat mensen soms denken.
“Nee, Blokje, dat vind ik niet.” of
“Hmmm, daar zit je toch fout hoor.” of
“Ja seg, maar bekijk het eens van de kant van Rosa?”

Ik heb ook heel de tijd gezegd dat Ann in mijn ogen overdreef en haar problemen boven die van haar omgeving zette. Ja, ik vond dat. En daar neem ik niets van terug.
Nu er sprake is van een depressie, liggen de zaken anders. Ik vind nog steeds dat ze zichzelf beter niet had afgezonderd, het had er echt wel anders kunnen uitzien. Maar dat maakt niet uit, want voor een depressie kies je niet.

Haar omgeving heeft het door dus ik hoop dat het allemaal goed komt met haar.
Zelfs Marianne ziet eindelijk wat er aan de hand is. Die uitval van Ann eerder deze week was niet normaal. Dat irriteert mij omdat het niet eerlijk is. Ik vond de reactie van Ann het meest menselijke dat ik haar ooit heb zien doen. De paranoia van Marianne liep de spuigaten uit. Marianne zal altijd een van mijn favorieten zijn, maar genoeg is genoeg.

Dus nee, mijn visie ligt niet vast. Zo heb ik Luc een hele week lang ‘sympathiek’ gevonden. En zo vind ik Tom de laatste tijd ook meevallen. Misschien moet ik dat af en toe zeggen.
Daarom is het tijd voor een kleine tussenstand!

Laat ons beginnen met die award voor de grootste aansteller. Waar Ann wekenlang zonder enige concurrentie op de eerste plaats stond. De cry baby van deze week is ……

Tibo, een groot klein kind.

De prijs voor het meest herkenbare personage gaat dan ook naar Franky. Ik voel zijn irritatie, verontwaardiging en het is duidelijk dat hij het gedrag van Tibo bij momenten eerder lachwekkend vindt. Want oh, wat drijft die man het ver. Hij zou zichzelf moeten bezig zien.

En dan, om in negatieve sferen te blijven. De grootste sfeerbederver is dan weer wel een vaste waarde. Rosa. Om duidelijke redenen.

Net zoals bij Franky en Tibo zorgt haar partner voor het tegengewicht. Waldek is de redelijke en optimische stem. Samen zijn zij het duiveltje en het engeltje op de schouder van Peggy.

Dat brengt ons bij de laatste award. De prijs voor de meest onstabiele persoonlijkheid is voor Peggy. Niet alleen omdat zo gemakkelijk te beïnvloeden is.

Want geef toe, die doet soms raar he?

Ik vind dat schoon hoe Tom dat zegt

‘Mensen veranderen niet, mensen evolueren.’

Zo midden op den dag. Bam, een inzicht over het leven.

Hoe dat je het ook benoemt Tom.
Ik vind u nog altijd een lul. 😦

Vraag en aanbod

Belangrijk voor elke blogger.
Het aantal bezoekers en goed weten hoe mensen hun weg vinden naar je blog.

De zoekwoorden zie je staan bij je statistiekjes. Meestal zijn dat gewoon kernwoorden maar af en toe zijn het ook echte vragen zoals ‘wie is vermoord soap thuis guy?’ of ‘fien waarom dood winterlicht getuige?’.

Omdat die mensen nooit echt antwoord kregen, heb ik besloten vandaag een paar van de meest recente vragen te beantwoorden.

De eerste vraag werd 2 keer gesteld door mensen die ofwel niet goed opletten ofwel net zijn beginnen kijken.
‘soap thuis hoe is kasper overleden’ – ‘hoe gestorven kasper uit thuis’
Awel, Peggy had pepperspray besteld vanop internet. Waarom? Alex is terug vrijgekomen en Peggy had schrik gekregen en dat dan maar zomaar besteld. Een ander mens is dan op zijn hoede of gaat misschien niet op haar eentje de Noorderzon afsluiten als het al lang donker is buiten. Peggy daarentegen moest de held weer spelen. Dus Peggy is alleen in de Noorderzon en wie komt daar binnen? Kasper. Die brave jongen komt het geld terugbrengen dat hij de vorige nacht had gestolen uit de kluis (dat is nooit echt uitgesproken maar de oplettende kijker wist dat omdat hij een sleutel had met het logo van de noorderzon en een enveloppe met daarop net hetzelfde logo en een dik pak geld). Soit, je hoort me al komen. Peggy denkt dat het Alex is en spuit haar pepperspray leeg in het gezicht van haar broer. Die valt met zijn hoofd op een trapje en raakt zo in coma. Hersendood. Het wordt al snel duidelijk dat hij niet meer te redden is dus besluiten ze zijn organen af te staan om zo andere mensen te redden. Kasper had dat zo gewild. Maar wat zegt Peggy dan op de koffietafel? ‘Ik ga ook orgaandonor worden’. Ha! En dan verschieten dat Waldeck zo reageert. Bruno vond het overdreven maar ik blijf erbij … Peggy had haar mond moeten houden.
IN PLAATS VAN WEER DE HELD TE GAAN SPELEN.

En dan heb je: ‘muziek uit soapserie thuis kasper overlijden’.
Er is inderdaad op een bepaald moment verwezen naar de muziek die tijdens de dienst werd gespeeld. Ik ga ervan uit dat het hierover gaat. Nancy én Jenny hebben allebei gezegd dat de muziek prachtig was. Rosa wist ons te vertellen dat de muziek gekozen is door Waldeck. Dat wekt natuurlijk enige nieuwsgierigheid op. En ook ik vroeg mij even af wat dat dan wel was. Jammer genoeg is dat niet te weten want laat ons niet vergeten, het is niet echt .. en aangezien er geen beelden van de dienst zijn, is er ook niet écht muziek gespeeld. Zie je?
Maar laat ons één ding duidelijk zijn, het was niet ‘Antony en de Johnsons’.

En dan tot slot een vraag die steeds (meerdere keren per week, echt waar) blijft terugkomen en waarschijnlijk te danken is aan een post van twee jaar geleden. *klik hier*
Blijkbaar is er een enorme nood aan afscheidgedichten voor collega’s.

Speciaal voor de mensen die in de toekomst hier terecht zouden komen, heb ik er zélf een paar geschreven.

Afscheidsgedicht collega.

Een fijne collega,
altijd te vinden voor een leuke babbel.
Voor een knipoog of een troostende schouderklop.
We zullen je missen!!
Veel plezier met je volgende job/pensioen/aanslepende ziekte. (wat past)

Hopelijk tot ziens!!

—

De overzetboot.

Wie na jou komt,
staat vast verstomd.
Want wij zullen hem toebrullen:
Je hebt grote schoenen te vullen!

Zo! Hopelijk hebben jullie er wat aan en wie weet volgen er in de toekomst nog.
En wie toch liever het origineel had, mag gerust deze afprinten.

Koffie Special

De Noorderzon, het is me toch niet helemaal duidelijk. Een combinatie van reisbureau, eetcafé, bar, …
Een tikkeltje ambitieus misschien maar geen slecht idee als het zou worden uitgevoerd door de juiste mensen.
En dat is het hem nu net. Ik weet niet of het eigenares Peggy duidelijk is maar volgens mij zit ze met een personeelstekort.

Ik kan me wel voorstellen dat het allemaal wat sneller gaat nu Simonneke er niet is. Julia kan nu eens *sjtak* goed door *stjak* werken *stjak* in plaats *tjak* heel de tijd te staan palaveren *tjak* terwijl ze tergend *tjak* traag een courgette snijdt.

En toch. Gisteren was het nog te veel gevraagd een bestelling van 2 x spaghetti, 2 x tapa en 1x salade niçoise klaar te maken. De volgende dag biedt ze zichzelf bijna aan Luc aan als specialiteit van het huis, heeft ze geen oog voor de andere klanten en speelt ze het klaar haar dochter koffie te laten halen. Julia kreeg er vanzelfsprekend ook een.
Ik kan me niet van de indruk ontdoen dat die koppen daar klaar stonden, kouwe koffie, vroeger die dag fout besteld. Paulientje hoefde ze maar op een plateau te zetten. Weet Peggy hiervan of zitten de details nog niet helemaal goed?

Want dat is niet alles. Slordigheden stapelen zich op, en niet alleen bij Julia. Kijk even mee naar volgende beelden.

Die eerste dagen van het nieuwe seizoen moet er natuurlijk nog vanalles in orde worden gebracht. Maar om dan nog even snel de koperen platen van de dokterspraktijk af te printen? Wij zien dat toch! Check hier de details!

En dan die inkom van Sanitechniek. Die afwerking! De kantoren van Sanitechniek kwamen vandaag niet in beeld, maar dat geeft niet want we weten allemaal wel hoe die er uitzien. Ja, als een hip meisjeskot. Door déze gang durf je toch geen klanten binnen te laten?

Opgelet! Dit is opbouwende kritiek! Niet alleen hebben ze ons al helemaal mee, dit laatste beeld maakte deze aflevering nu al legendarisch. Zeker met die muziek. Ieieiejeijeiejieerrrriiiirrrr.

Meneer de directeur

Het is intussen algemeen geweten dat Katrien en Paulien ons binnenkort zullen verlaten. Wij vinden dat allemaal heel erg, dus misschien moet Katrien dat voorstel van Winterlicht maar gewoon aanvaarden. Zo meteen na je stage aan de slag kunnen, dat is toch niet voor iedereen weggelegd?

En als hij dan toch bezig is, wie weet kan de directeur dan ook Paulien overtuigen.

Wij zouden hem voor eeuwig dankbaar zijn!

Voesj

Rosa en Jenny kennen Peggy goed genoeg om te weten dat er iets aan de hand is en maken zich allebei terecht zorgen.
Rosa omdat haar dochter weer eens gekwetst zal worden. Jenny omdat ze echt wel dacht dat Peggy iets geleerd zou hebben na heel die situatie met haar Bianca.

Wie o wie heeft gelijk?

Ik volg Jenny.
Peggy geeft dan wel toe dat ze niet goed bezig is en even lijkt het alsof ze er iets aan gaat doen.

… toch zie ik het haar nooit écht proberen.
Nu niet en vroeger niet.

Tegen de waanzin

Je kan eens onnozel doen, er mag eens gelachen worden.
Peggy, slaaf van haar impulsen, drijft het altijd iets te ver.

Even dacht ik.
’t Is gebeurd!
She lost it. Peggy is gek geworden.

Maar nee hoor, het is nog steeds dezelfde. We weten hoe ze is …

Te nemen of te laten.

Chocolaatjes

Het gebeurde allemaal erg toevallig. Nancy vond een in vier gevouwen blad in de vuilbak van kamer 4 (of was het 2?) waarop te lezen stond:

Netheid van de kamers.
Kwaliteit bedden.
Kwaliteit ontbijt.

Dit leek wel een evaluatieformulier voor B&B’s te zijn! En niet zomaar één, deze kwam van …

Eén van de belangrijkste reismagazines van de Benelux!!

Normaal hoor je mensen dan zeggen dat ze die recensent zullen behandelen zoals elke andere gast. Maar misschien is dat omdat er dan camera’s bij zijn en geeft Thuis net een realistisch beeld van wat er gebeurt achter de schermen!
Neenee, Rosa besluit alles op alles te zetten en de meneer van kamer 4 in de watten te leggen. De thermostaat wordt hoger gedraaid (dat doen ze normaal NOOIT). Jenny zal haar beste kookkunsten bovenhalen en meteen ook de beste fles wijn uit de kelder.
Waldek stippelt wandelingen uit en al betwijfel ik dat meneer Janssens zal gaan wandelen, was het toch attent. Alsof dat nog niet alles is, meneer Janssens mag het persoonlijke netwerk van de zusjes Verbeeck gebruiken.

Dit alles staat in groot contrast met hoe de andere gast behandeld wordt. Ook al krijgt hij zonder problemen de handdoek waarnaar hij vroeg, het is duidelijk dat hij verwaarloosd wordt.
Even een wilde gok maar volgens mij is dat de meneer van kamer 2.

Hoe dan ook. Dames en heren. Kraai maar niet te vlug victorie.

De buit is nog niet binnen.

Een vrouw met ballen

Er zijn 2 dingen waar ik een hekel aan heb.
De uitdrukking ‘een vrouw met ballen’ en bananen (ik vind dat vies).

Maar toen Peggy, teleurgesteld omdat de confituur op was een banaan begon te eten, was mijn interesse gewekt. Peggy woont terug bij haar moeder! Zoals vroeger op de loft, zullen ze weer samen ontbijten.

Het echte voorsmaakje kwam pas toen ze ging kuisen in de Noorderzon.
Want dweilen doet ze op dezelfde manier als eten.

Zonder stijl.
Met overdaad.
Peggy is hoe zij zelf zou zeggen:
een vrouw met ballen.

De week die komt: tips & tricks

Jah! Hier is ze … die eerste week.
De eerste dagen kunnen wij het nog hebben over de thuis-finale. Voor diegenen die inmiddels al onder de mensen zijn geweest, is dit onderwerp helaas al uitgeput.
Dus wat morgen? Tijdens de lunch? Over wat praat je dan?

Wel, hoor eens hier. Het enige wat je nodig hebt is een gemeenschappelijk onderwerp. Natuurlijk begin je tijdens de lunchpauze niet over die eerste kus of dat eerste gebroken hart.
Wat dan wel? Ik geef een voorbeeld.
Alles begon op een avond onder vrienden, we waren druk bezig plannen te smeden voor de toekomst … je kent dat wel.

Ik moet toegeven dat het op die moment niet zo leuk was. Maar mijn vrienden gaven achteraf toe dat ze dat vroeger ook dachten en dat ik er zeker niet mee moet inzitten.

Dus mijn vraag is: wanneer en hoe ontdekte jij dat het niet Disnep was maar Disney?

De acteerprestatie in de acteerprestatie

Hihi, Jenny kan goed acteren. Ik heb het niet over Janine Bischops maar over Jenny zélf.
Ik dacht ook dat het écht een heel groot probleem was dat die tafel voor niks gedekt was!!

Gisteren kwamen wij dankzij Radio 2 ook te weten dat de eetgewoontes van Peggy door de jaren heen gegroeid zijn. Alle gewoontes van de personages zijn speciaal op hen afgestemd. Zelfs als ze de was opvouwen.
Daar schrik ik natuurlijk niet van, dat is waarom ze zo geloofwaardig zijn.

Oh! Ik ga ze missen deze zomer, onze vrienden uit de dreef. Zelfs Luc!
En ben vooral blij: dat het weer koekenbak is tussen die twee.

Als Peggy op verplaatsing speelt

Als Peggy op verplaatsing speelt, zal ze zich nooit overhaasten. Ze verkent de boel, kijkt eens rond en wacht af. Die eerste dagen bij Marianne at ze nauwelijks, Peggy dacht na.

Gisteren was ze dan eindelijk klaar voor een eerste experiment!
Ik bracht het met plezier voor jullie in beeld.

En … actie!
Tom die belt, de rest wacht af. Peggy begint eraan.
Ze weet hoe lang de scene is, ze weet wat ze gaat doen. Hop hop hop, snel en vakkundig legt ze de eerste laag, 3 sneetjes, weet ik veel van wat.

Tom is woedend, Marianne natuurlijk ook. Maar Peggy werkt onverstoord verder. Ze slaagt er zelfs in de 2e laag beleg in beeld te brengen zonder dat je haar ziet. Als Marianne het woord neemt, zien we een potje confituur. Dat is niet alles! Ze toont ons zo op geniale wijze het contrast tussen haar en Peggy. Marianne die eet een broodje zoals het hoort. Een keizertje keurig in 2 gesneden met niet meer beleg dan nodig. Eigenlijk laat de ontbijttafel van Marianne niet anders toe. Maar Peggy laat zich niet kennen. Ze hebben haar uitgedaagd.

Dan wordt het een beetje tricky, het moeilijkste deel. Als het ergens misloopt is het hier. Ann maakt zich klaar om de kamer uit te stormen en Peggy weet dat ze niet veel tijd meer heeft. Een paar seconden om de 3e laag aan te brengen en dan is het gedaan. Peggy haast zich, dat zie je aan de kromming van haar rug.

Oef! Net op tijd. Confituur, bosbessen denk ik, 4 cm dik.
Terwijl Ann verdwijnt, neemt Peggy alvast een hapje, in afwachting van wat komt.

Over naar Ter Smisse, waar ze ook ontbijten. Een tafel met iets meer mogelijkheden, met ontzettend veel beleg, een pot yoghurt en zelfs restjes van de vorige dag. Ze hebben het over Peggy, over hoe die zich in het hol van de leeuw begeeft. Trots zijn ze, en daar hebben ze reden toe.

De laatste scene.
Nom nom. Terwijl de mensen praten, smikkelt Peggy trots haar broodje op.

En als ze wordt betrokken in het gesprek, plukt ze heel beleefd kleine stukjes van haar broodje.

Maar eigenlijk kan het haar allemaal niet zo veel schelen … 

… en denkt ze: “Laat mij toch met rust, laat mij genieten van mijn lekkere broodje.”

Wat heb je daar, Peggy?

Gisteren viel mij toch weer iets op, niet toevallig in de keuken van Peggy en Rosa.

Tom: Maar ik wil ook een stukje.
Peggy: Smeert u zelf een boterham.

Aangezien ze wil dat Tom zijn boterhammen zélf smeert, ga ik er even van uit dat wat zij vast heeft een boterham is.
Maar zoiets heb ik nog nooit gezien.

Wat is dat Peggy? Wat is dat? En waarom toch weer zo speciaal?

De eetgewoonten van Rosa en dochter.

Deze week ben ik eindelijk terug thuis beginnen kijken, en guess what! … ik kan nog steeds volgen. Ik weet nog goed dat ik vorige keer blij was dat Peggy niet langer in de keuken van Ter Smisse kwam eten, zij en haar moeder hebben namelijk wansmakelijke eetgewoontes, iets waar ik sowieso nogal gevoelig voor ben. Wat zie ik nu? Ze delen opnieuw een keuken. Tijdens het bespreken van het baby-feest van Sandrine en de missing 800000 euro van Peter, speelde Rosa met een stuk gerookte ham, nogal duidelijk … nu vraag ik me af waar ze dat rond rolde, een paar keer, opnieuw. Ik denk dat het een dadel was. Iemand?