Elke keer ik ze in ‘Thuis’ zie dansen, word ik zo blij dat ik het wil vastleggen. En op een blog kan je beweging maar op één manier vastleggen. Jawel sorry, een geanimeerde GIF.
5 keer dacht ik: piece of cake. Let’s do this!
4 keer gaf ik op, deze keer heb ik doorgezet.
Dus hier mijn eerste!
… en mijn laatste.
Een gif maken lijkt gemakkelijk maar zonder filmpje is het een afschuwelijk karwei.
Dus volgende keer dat ik een gif zie, zal ik denken: ‘Hola, dat is toch wel knap gedaan.’
Deel 3, dat is het laatste. Volgens mij moet dat volstaan.
We zouden het belangrijkste, nog vergeten. De bruid.
Wie het gezien heeft zal het beeld nooit vergeten. De mensen die er niet bij waren zitten met één grote vraag.
En. Was ze schoon?
Ja, ze was schoon.
Ze was prachtig.
Ik ga beginnen bij dokter Ann die zich gisteren in mijn ogen ongelooflijk slecht heeft gedragen. Ze moest zich schamen!
Ann De Decker is nooit de vlotste geweest en dat zal ze nooit zijn. Dat geeft ook niet. Ja?
Maar ze heeft het wel altijd makkelijk gehad. Beschermd door familie en een omgeving die haar respecteert als dokter. In tijden dat het minder gaat, moet een mens beseffen dat je respect moet en kan verdienen.
Om te beginnen had ze helemaal niet moeten komen. Serieus. Ann kent daar bijna niemand. Natuurlijk was ze welkom. Maar ze had gerust kunnen passen. Ik kan mij trouwens niet herinneren haar ooit gezien te hebben op een ander feest. Ik kan mij vergissen.
Ze had nochtans haar best gedaan. Ann had een feestjurk aangetrokken en iets speciaal met haar haar gedaan. De manier waarop was niet de beste keuze. Je haar opsteken in iets wat Bruno omschrijft als een ‘Virginia Woolf kapsel’ is misschien niet gepast voor een lijdende vrouw die naar een feest wordt getrokken omdat het haar goed zal doen.
Uitstraling is belangrijk en dit is niet de manier om ergens binnen te komen.
Dan lopen de mensen weg ja. Tibo en Franky kennen Ann zelfs maar vaag.
Ze had hen vriendelijk kunnen toeknikken. Ze had kunnen vragen: Waar is de gelukkige? De meest logische en volgende stap is de bruid en bruidegom feliciteren.
Wat je zeker niet doet is meteen een bord nemen en om eten gaan zonder iemand een blik te gunnen. Dat is onbeleefd en dan gaan de mensen kijken ja. Niet omdat ze een moordenares zien staan. Iedereen heeft daar wel iets op zijn kerfstok.
Kijk naar Femke.
Of Peggy! Weer helemaal in haar nopjes. Ze neemt een bordje en dient zich zomaar aan. Een gesprek met haar aangaan was voor Ann de perfecte manier om op te gaan in het feest. Maar nee hoor.
Met zo’n ‘weet ik veel’ gezicht maak je je niet populair.
Gelukkig kon Peggy al snel weer lachen. Over haar maak ik mij wel wat zorgen.
Iets met die ogen, die blik … we houden het in ’t oog!
Bovenstaande samengevat, Ann moet zich ofwel herpakken of ze moet het goed doen.
Alles daartussen is pure aanstellerij.
Ik vraag mij af. Op welk moment van de dag speelt zich bovenstaande af? Buiten is het nog licht dus het moet voor 18u zijn of na 8u de volgende morgen. En Geert lijkt mij niet echt het type om … Lees verder
Ik probeer al enkele weken de draad van mijn favoriete soap weer op te pikken. Paulientje is weg en Kasper die is opeens dood.
Je probeert dat te verwerken maar alles gaat zo snel.
Julia met haar nieuwe wok,
Peggy met haar kuitbroek,
Yvetje haar gruwelijk verbrande handen,
op de grond ligt een kip.
En dan Nancy en Eddy die gaan trouwen en een heel feest gaan geven. Wanneer? Op 28 december! Dat is tussen kerstmis en oudejaar.
Dat is toch niet gewoon?
I love it!!!
Intussen weet heel het dorp dat Femke Peter heeft bedrogen met Rafaël.
Voor de mensen die zich afvragen hoe deze informatie zich zo snel verspreid heeft.
Dokter Smekens en Marianne brachten gisteren iets meer duidelijkheid.
Nee hoor! Ze stellen ons weer niet teleur.
Gisteren vroeg ik mij af wat ze gingen aanvangen met de boomstammen. Vandaag werd die vraag beantwoord. Waarschijnlijk zal Mayra de takken gebruiken om haar juwelen te presenteren.
Dat zal Nancy niet leuk vinden. Niet alleen pakt ruw hout enorm veel stof. Ze zal bij het kuisen van het atelier ook elke keer herinnerd worden aan het probleem van Eddy. Het zit haar weer eens niet mee.
Het was op zijn minst gezegd een erg vreemde scène.
Een kamer vol zombies en een mummie.
… hoe wist die dat eigenlijk zijn?
Hoe straf de makers van thuis ook zijn in het creëren van geloofwaardige karakters, soms begrijp ik echt niet wat ze nu eigenlijk bedoelen met Nancy.
Met die scooter en die helm en die grote regenjassen …
Nancy, dat is gewoon een alternativo uit Gent.
Blokje kijkt TV. 