Gheghe

Twee vrouwen zitten aan tafel.
Zegt de ene tegen de andere: “Bob heeft mij een vraag gesteld.”
Zegt de andere:

Zie je, Ann? Je kàn grappig zijn!

Word nou niet meteen verliefd.

De strafste finale ooit.

De strafste finale OOIT. Zo werd het toch min of meer aangekondigd.

Was het de strafste finale ooit? Neen. Onmogelijk. Maar ze noemen het waarschijnlijk de strafste finale ooit omdat de kijkers verwend werden met maar liefst 4 cliffhangers! Laat ons ze even snel overlopen.

1. Emma en haar kidnapper.
En dan vooral de grote vraag: wie is Gui Tarstar. Ze willen ons doen denken dat het Geert is en blijkbaar werkt dat ook want de meesten zijn het ook echt gaan geloven. Ik denk nog steeds dat het Danny is omdat hij de enige is die in aanmerking kan komen en omdat hij zich bij het bezoek aan Judith heel verdacht gedroeg. Normaal stelt hij meer vragen, deze keer hield hij zich eerder afzijdig. Hij wilde alleen weten of ze iets wisten over de identiteit van Emma’s vriendje. Kan niet! Zeggen anderen dan. Want de gsm werd gevonden in de Ardennen en Danny kan onmogelijk elke dag tot daar rijden zonder zich verdacht te maken. Kom nu, Danny is een flik. Hij weet hoe je dat aanpakt. Een gsm laat je niet verdwijnen in je eigen omgeving en al zeker niet door hem uit het raam te gooien zonder hem uit te zetten. Die gsm moest daar gevonden worden en één ritje volstond.

2. Mayrianne.
Mayra en Marianne maken een heel jaar ruzie. De spanning neemt af, de spanning neemt toe. Uiteindelijk zit de situatie zo muurvast dat ze het enige denkbare doen. Ze vechten bovenaan de trap. Marianne slaagt er zelfs in een 2 koppen grotere Mayra naar zich toe te trekken waardoor ze uiteindelijk naar beneden vallen.
Mijn gok, ze overleven het allebei maar Mayra verliest haar kindje waarop heel het spel weer opnieuw kan beginnen. Dat ze het maar uitzoeken, ik hoor het wel. Ik wens beide dames in ieder geval een spoedig herstel.

Next!

3. Het ongeluk.

Te weinig info. Kan alles zijn. Next!

4. Peggy.

Wrong for so many reasons. Het lukt mij niet helemaal te beschrijven wat ik voel bij deze absurde situatie  dus gebruik ik (met toestemming) de woorden van zeer gewaardeerd collega en thuisfan P.

Dat is wat wij noemen: nagels met koppen!

Dus mijn mening over de laatste aflevering?

Geen fan. ’t Was allemaal té toevallig voor mij. Ongeloofwaardig. Toch kan de meest ongeloofwaardige serie goed worden met personages die je gelooft, personages die handelen volgens hun karakter. Karakters die doorheen de jaren opgebouwd zijn.
De cliffhangers deden mij niets. Ook omdat ik constant werd afgeleid door al die vreemde details.

Dit bijvoorbeeld.

Ja Rosa, de vijver. ^_^

Waarschijnlijk was het om een andere reden, maar mijn reactie was net hetzelfde als de hare. De manier waarop Simonne verwijst naar de vijver als een plaats die iedereen kent gebeurt op zo’n naïeve manier dat het mij doet denken aan die kaartjes die soms bij kinderboeken zitten. Kaartjes waarop je als lezer mooi kan volgen waar alles zich afspeelt. Misschien moeten ze dat maar meteen doen. Geef ons een kaartje. Kaartjes zijn altijd een plus.

En dan het eindejaarsbal. Eerst wordt de studente die alles zou regelen ziek waardoor Olivia alles overneemt. Dan wordt de zaal afgekeurd. Akkoord, kan gebeuren. Een week voor het feestje kan Lowie dan toch de schuur in de zus en zo regelen waarvoor Luc een prijsje zal maken. Die schuur staat wel nog vol en is stoffig dus die moet nog leeggehaald worden. Dat doen ze de dag ervoor. Werk genoeg zou je denken en toch houden ze zich vooral bezig met het opblazen van ballonnen.

Maar oké, het hoeft blijkbaar allemaal niet zo realistisch. Ik zou mij daar misschien over kunnen zetten als we tegelijkertijd geconfronteerd zouden worden met de superrealistische details. Want laat ons toch even bij Jenny navragen waar we de partytafels mogen stockeren.

Dus al wie hier een uitgebreide analyse had verwacht, zal ik moeten teleurstellen. Ik snapte het allemaal niet zo goed. Eigenlijk bleef ik zo achter.

Een beetje verweesd.

 

De mensen, ze zeggen.

De mensen, ze zeggen dat die Mayra op mannenjacht is. Dat het een absolute schande is. Hoe ze zich helemaal optut en zit te lonken vanuit haar taxi. En dat ze zich nu ook aanbiedt bij wildvreemde mannen op café. Weet ge waar? In de Frens! Waar iedereen haar kent, waar ze komt met dokter Ann, haar lief. Dat dat mens zich niet geneert.  

Dat zeggen ze, de mensen.

Op Mayra

Zo! Back to business. Thuis, want daar draait het hier toch om.
Er waren er die begonnen te twijfelen. Dat werd wel duidelijk gemaakt door de verontwaardigde reactie van een collega-thuisfan.
Of ik de reactie van Ann niet had gezien. Toen Nancy die brief opendeed, toen Mayra te horen kreeg dat ze de eerste prijs had gewonnen in die juwelenwedstrijd. En waarom ik daar niets over had gezegd.

Hoezo? Antwoordde ik. Ann leek toch blij te zijn?

En als ze even teleurgesteld had gekeken, dan had ik dat gemist.
Maar ik zou het bekijken, dat spreekt voor zich. Ik wou wel eens zien hoe blij Ann écht was.

En ja ’t was waar. Ik had dat gemist. Had ik de eerste keer niet aandachtig genoeg gekeken?
Natuurlijk niet! In zo’n scène gebeurt soms zo veel dat je niet weet waar eerst te kijken. Toen Ann in beeld was, leek ze oprecht blij. Weet je wat ik zag? Marianne die gelukkig was voor Mayra, nochtans niet de beste vriendinnen. Marianne is een gevoelsmens, daarom heb ik haar graag. Maar Ann? Na de knuffel heb ik niet meer op haar gelet.
Ik hoefde de aflevering van de dag ervoor zelfs niet op te vragen. De makers hadden de scène volledig in de voorstukjes gestoken. Alsof ze wilden zeggen …

Mensen, hebt ge het gezien?

Oké, ik kan mijn collega-thuisfan niet dankbaar genoeg zijn. Ann keek niet een beetje teleurgesteld. Ann zag eruit alsof de hemel op haar kop viel. Alsof ze het niet kon vatten. Alsof zij op die moment dacht: ‘Wacht even. Stop. Is dit echt gebeurd? Heeft Mayra een juwelenwedstrijd gewonnen terwijl ik 3 maand geschorst ben?’

Kijk, ik vind dat vreemd. Als het een mens tegenzit, kan het geluk van anderen hard aankomen. Omdat je wou dat het ook voor jou zo simpel kon zijn. Maar bij je partner, Ann?

Ze zou zich kunnen optrekken aan Mayra. Laat ons eerlijk zijn, die heeft nog niet veel geluk gehad sinds haar eerste dag in Thuis. Maar Mayra heeft doorgezet omdat ze bij Ann wou zijn.

Dus dat wou ik hier even komen zeggen. Dat Ann genoeg kansen gekregen heeft. Maar de volgende aflevering deed ze er nog een schepje bovenop.  Was het omdat die fles champagne een maand geleden op vraag van haar advocaat voor haar was koel gezet? Omdat ze dachten dat de overwinning al binnen was? We zullen het nooit weten. Hoe dan ook, haar reactie is niet goed te praten.

Dokter De Decker is al haar punten kwijt.

Ik heb altijd gedacht dan Ann het goed bedoelde.
Een beetje saai, maar net daarom betrouwbaar en als persoon waardevol. Ik moet mijn mening herzien. Toen er werd getoast op Mayra deed ze niet eens de moeite om blij te zijn. Deze keer was het niet een onverwachte mededeling die je even uit je evenwicht brengt. Deze keer was het Mayra gewoon niet gegund.

En oh! Ann had Sandrientje naar Tom kunnen doen. Niet meegaan naar de prijsuitreiking was onvergeeflijk.

’t Is ongelooflijk.
Hoe dat de mensen kunnen zijn.

Tijden van …

Het is bijna Kerstmis!
Nog leuker dan de feestdagen, is de aanloop ervan. Mensen zetten hun kerstboom, brengen versieringen aan en maken zich klaar om zich te verzoenen met de mensen die hen niet zo goed liggen. Ook in Thuis.
Hier en daar worden ook subtiele hints gegeven voor kerstcadeaus. Misschien lag het er bij Lowie nogal dik op, volgens mij was het toch gewoon een hint. Uiteindelijk kennen ze elkaar niet he, nog niet. Kon hij weten dat Luc meteen een smartphone wou gaan kopen? Laten we hem nu maar gewoon het voordeel van de twijfel geven. In ieder geval. Julia moet zo niet kijken. Luc heeft geld genoeg en ze zal er genoeg van mogen meegenieten.

Lowie mag wel iets beleefder zijn en niet zo duidelijk laten blijken hoe onnozel hij Julia vindt. School kan toch ook plezant zijn? Ze probeert alleen maar toenadering te zoeken hé.
Ik kijk al uit naar het kerstdiner bij de familie Snackaert-Bomans.

Ook Ann en Mayra trokken gisteren hun badjassen aan.
Ik vermoed elk om een andere reden. Mayra om te zeggen dat het tijd is voor een nieuwe. Ann om te zeggen dat ze al een goeie heeft en er dus geen nieuwe nodig heeft.
Een gok waarmee ik niet wil zeggen dat ik het exemplaar van Ann mooi vind. Ik weet gewoon hoe moeilijk het is een badjas te vinden die comfortabel én mooi is. ‘Er mee kunnen doorgaan’ is meestal meer dan genoeg.

Nu alleen maar hopen dat tegen de feestdagen Ann iets meer oog heeft voor Mayra. Want hoe die de laatste weken bezig is?
Ik zou er niet van verschieten dat Marianne de taak van kerstshoppen op zich zal nemen, Sandrientje zal niet vergeten worden. Mayra zal er naar kunnen fluiten vrees ik.
En Ann zal zeggen dat Mayra dat moet begrijpen. Dat ze wel andere dingen aan haar hoofd heeft.

Nog een kerstdiner om naar uit te kijken! Was het maar al zover.

Kunde gij …

Nee ik ga het niet hebben over Peggy.
Over hoe Bruno tegen mij zou zeggen dat er een werkwoord ontbreekt.
Als ik zou vragen, kan jij mij eeehh, een spaghetti, een fles wijn en 2 glaasjes alstublieft?

Wel over Guy.

NEE!!! DAT IS HET KIND DAT GE EEN ANDER HEBT AFGEPAKT!!!

Seg! Diene mens permitteert zich tegenwoordig nogal wa?

Hercule Poirot

Zat Femke echt achter ’t stuur? Alles lijkt erop te wijzen en toch … er klopt iets niet!!
Femke weet het zelf niet meer en Kasper kan liegen of zich vergissen. Plus, Simonneke had Guy herkend en die lijkt het echt wel niet gedaan te hebben.

Dus ik zat zo te denken en opeens was het daar! Eureka! ’t Is David.

Maar David lag toch in bed bij Marianne? Dat klopt! Maar de scènes liepen door elkaar en Simonne heeft daar héél lang gelegen. David is geopereerd aan zijn ogen, in het verleden is er eens tegen Mayra gezegd: seg, uw vader heeft mij bijna omver gereden!! Dat was dan wel voor de ingreep maar het kan een verwijzing zijn naar wat er in de toekomst zou gebeuren! David heeft net als Guy wit haar en dezelfde priemende ogen, daarom dacht Simonneke misschien Guy te herkennen.
Mijn laatste argument is dat David zo’n grote egoïst is dat hij zelfs zijn deur niet zou opendoen, mocht hij een bonk horen. Daar heeft onze levensgenieter geen tijd voor want wie had gedacht dat hij dat ooit nog zou mogen meemaken?

Veel te ver gezocht? Misschien, maar het is mijn buikgevoel. Jaren geleden won ik de weddenschap: wie heeft Mike neergestoken? Ik wist niet waarom maar ik dacht aan Eric en guess what, de pot was voor mij.
Daar wordt nog steeds over gesproken.

En blozen dat ze deed

Eén nieuwtje, Geert! Eén nieuwtje uit de sportbijlage.
Was dat nu echt te veel gevraagd?

Marianne doet zo haar best en Geert heeft genoeg kansen gehad.
Vanaf nu is het David helemaal gegund. Onze zegen heeft hij.

Fado ♥

Burglary!

Die inbraak bij Marianne eerder deze week … verdorie! Ze laat mij niet los.

Het zag er zo knullig uit met die muts en dat zakje waar de juwelen in verdwenen vooraleer de inbreker zijn rooftocht verder zette. Waar kende ik dat toch van? Ze hadden hem of haar net geen zwart wit gestreept truitje gegeven.

En toen wist ik het weer!
THE SIMS!

Iedereen die ooit de sims speelde weet hoe belangrijk een goed alarmsysteem is. De inbreker geraakt dan wel binnen, maar komt meestal niet verder dan de eerste kamer. Onbegrijpelijk dat ze dat bij Marianne thuis niet hebben.
Misschien had Geert, goed dronken, zelfs daar niets van gemerkt. Tim Cremers was sowieso meteen gekomen.

Sloddervos

Nu weet ik waarom ik Marianne zo veel vergeef.
Dat is omdat haar schattigheid het uiteindelijk altijd wint van haar boosaardigheid.

Want ik geloof dokter Smekens als hij zegt dat het echt niet bewust was.
Marianne mag gewoon haar schriftje niet laten rondslingeren.

Creatief met hout

Nee hoor! Ze stellen ons weer niet teleur.
Gisteren vroeg ik mij af wat ze gingen aanvangen met de boomstammen. Vandaag werd die vraag beantwoord. Waarschijnlijk zal Mayra de takken gebruiken om haar juwelen te presenteren.

Dat zal Nancy niet leuk vinden. Niet alleen pakt ruw hout enorm veel stof. Ze zal bij het kuisen van het atelier ook elke keer herinnerd worden aan het probleem van Eddy. Het zit haar weer eens niet mee.

Desoriëntatie

Het heeft even geduurd maar de eerste fase van de verbouwingen ten huize Bastiaens is dan toch achter de rug. Vandaag werd de eerste kamer opgeleverd. Het atelier van Mayra.

Mijn eerste indruk is: niet zo mooi en ook wel een beetje vreemd.

Ik weet nog precies hoe het plannen van de atelierruimte gebeurd is. Frank en Waldek kregen daar bijna vrij spel. Het maakte voor onze ontwerpster zelfs niet uit hoe haar foto’s omhoog werden gehangen, de loodgieters mochten daar zelf een systeem voor bedenken. Waldek noteerde het allemaal op een papiertje.

Dus ofwel hebben Frank en Waldek zichzelf eens laten gaan en zullen ze zich in de toekomst iets meer gaan profileren als interieurvormgevers. Niet zo dom! Zo zouden ze niet langer rechtstreekse concurrenten zijn van Sanitechniek.

Ofwel is Mayra achter de rug van de kijkers toch specifieker geweest in haar briefing. Dat kan maar dan hadden ze dat moeten tonen.

Als ik het langs de andere kant bekijk denk ik.
WAT??

Mensen, ik kan mij vergissen.

Maar ik zou zweren ….
Dat daar de keuken was.
Ik dacht dat het atelier kwam in de vroegere kantoren van “Uit en Thuis”.
En in mijn herinnering is dat achter Marianne.

Hoe dan ook, ben ik benieuwd wat ze gaan doen met de boomstammen.
Ik hoop het morgen te zien in het eindresultaat!

Hiere sé

Hoeveel heeft de Frank daar te zeggen?

Stijlvol hoor. Veel plezier met het rendez-vous hotel. HA!

De test

Voor de eerste keer aan tafel bij je schoonfamilie, het is sowieso spannend.
Al denk ik niet dat een vrouw als Mayra zich zenuwachtig maakt om zoiets.

Maar hoe maak je in godsnaam indruk op Marianne!
Je doet dat zeker niet door lang in bed te blijven liggen.

Even dacht ik het een erwt onder de matras was die Mayra had wakker gehouden, daar gelegd door Marianne.
Want zo teer van huid, dat kan alleen maar een prinses zijn.

Neenee, om indruk te maken op Marianne hoef je het niet zo ver te zoeken.

Een klassedame maak je blij met een mooie bos bloemen … een ruiker met zo veel stijl dat je meteen weet van waar ze komen.

Dat is kwaliteit!

Ja hoor, Mayra heeft mét glans de prinsessentest doorstaan.

Aarde aan Guy

Vanaf de eerste moment had ik het al niet met Guy. Niet omdat hij de man is van Mayra hoor, ook tijdens die 5 seconden als figurant brandweerman was dat zo. Ik heb mij niet vergist.

Ook al is het normaal dat hij het er allemaal erg moeilijk mee heeft, Mayra confronteren met het liefdesleven van Ann gebaseerd op een samenvatting van 10 jaar thuis is dom en oneerlijk.
Niet omdat Luc zelf niet veel moet zeggen of omdat het je zaken niet zijn.
Wel om het volgende. Je bent een personage in een reeks, gelieve alles wel een beetje in perspectief te plaatsen.
Wat Luc zei over Ann was waar maar Ann is in vergelijking met de andere personages helemaal niet wispelturig op vlak van de liefde, zij is misschien wel de méést betrouwbare persoon van het dorp.

Je bent er nog maar net en je oordeelt al. In wat voor een boel is Mayra beland?
Kom nu, jullie zijn er samen komen wonen. We kunnen over een paar maand eens komen kijken of je nog steeds een onbeschreven blad bent.

Dit vraagt om een ankerpunt. Je weet wel, die rubriek die ik vorig jaar zelf heb uitgevonden.

Hier komt ie!
Ankerpunt 2: 18/10/2011;Guy;10/05/2012
In tegenstelling tot de andere personages kan jij opnieuw beginnen. Ben jij anders dan de rest? Of laat je je meeslepen, volgens mij heb jij tegen het eind van het jaar een andere vrouw. Julia. We hebben het wel gezien. ❤

Bij de dokter

Je krijgt niet altijd de kans om het zo duidelijk te vragen aan je crush zonder dat het raar is. Alleen als je een dokter bent. Burgerlijke stand?
Gehuwd.

Auw …

Ook de naam van mijn man?

Dubbel auw.

En dan moeten die oorbellen nog aankomen 😦