Nog even snel

Iedereen zit zich nu waarschijnlijk af te vragen wat er straks gaat gebeuren.
Ik vraag me eerder af wat de toekomst voor Femke in petto heeft. Ik heb het niet over volgende week of hoe het zal lopen met Tim. Nee, over haar toekomst in Thuis.

Want hoe dramatisch het ook zal zijn, uiteindelijk zal het met iedereen die niet sterft goed aflopen. Ze hebben allemaal hun tegenslagen gehad, om de beurt. Ze komen er allemaal weer bovenop, dankzij hun familie en vrienden. Zelfs Peggy. En als ze hun job verliezen omdat het niet meer vol te houden is, vinden ze meteen een andere job. Bij de Noorderzon, Sanitechniek of als chauffeur voor Leo, overal hebben ze volk nodig.

Dat geldt voor iedereen, behalve voor Femke. Als Femke iets opbouwt, verliest ze het altijd weer opnieuw.

Net daarom probeerde ik niet te hard te gaan hopen toen er iets groeide tussen haar en Tim. Want ze zou hem toch verliezen.
En toen had je Jens! Goeie Jens, die integenstelling tot Katrien iemand een kans kan geven. Jens liet me denken dat het anders kon. En volgens mij zag zij dat ook.

Dus. Mag Femke nu even gewoon gelukkig zijn? Een jaar, of twee jaar. Ze mag daarna ook wel tegenslag kennen, die ze kan verwerken met iemand anders dan haar moeder.
Kan ze vanavond die cirkel doorbreken? Waarom heeft ze Sandrientje vast, zal ze haar redden?

Zoals indertijd zotte onberekenbare Veronique Lowie heeft gered, het zoontje van Leontine? Toen zag iedereen dat ze misschien zo slecht niet was en kreeg ze haar plaats. Daarna kwam ze in een stabiele relatie terecht met Mo. Uiteindelijk liep dat niet heel goed af want op huwelijksreis werd ze ontvoerd en vermoord. Maar daar kon ze zelf niks aan doen, dus nam niemand het haar kwalijk.

Ja, ik zie het eindelijk goedkomen. Niet alleen voor haar maar ook voor Tim. Want die jongen heeft het toch ook niet makkelijk gehad. Wat Katrien hem geflikt heeft met de broer van Jens. Ik ben er nog altijd niet goed van. Ze zou zich moeten schamen.

Kunde gij …

Nee ik ga het niet hebben over Peggy.
Over hoe Bruno tegen mij zou zeggen dat er een werkwoord ontbreekt.
Als ik zou vragen, kan jij mij eeehh, een spaghetti, een fles wijn en 2 glaasjes alstublieft?

Wel over Guy.

NEE!!! DAT IS HET KIND DAT GE EEN ANDER HEBT AFGEPAKT!!!

Seg! Diene mens permitteert zich tegenwoordig nogal wa?

Hercule Poirot

Zat Femke echt achter ’t stuur? Alles lijkt erop te wijzen en toch … er klopt iets niet!!
Femke weet het zelf niet meer en Kasper kan liegen of zich vergissen. Plus, Simonneke had Guy herkend en die lijkt het echt wel niet gedaan te hebben.

Dus ik zat zo te denken en opeens was het daar! Eureka! ’t Is David.

Maar David lag toch in bed bij Marianne? Dat klopt! Maar de scènes liepen door elkaar en Simonne heeft daar héél lang gelegen. David is geopereerd aan zijn ogen, in het verleden is er eens tegen Mayra gezegd: seg, uw vader heeft mij bijna omver gereden!! Dat was dan wel voor de ingreep maar het kan een verwijzing zijn naar wat er in de toekomst zou gebeuren! David heeft net als Guy wit haar en dezelfde priemende ogen, daarom dacht Simonneke misschien Guy te herkennen.
Mijn laatste argument is dat David zo’n grote egoïst is dat hij zelfs zijn deur niet zou opendoen, mocht hij een bonk horen. Daar heeft onze levensgenieter geen tijd voor want wie had gedacht dat hij dat ooit nog zou mogen meemaken?

Veel te ver gezocht? Misschien, maar het is mijn buikgevoel. Jaren geleden won ik de weddenschap: wie heeft Mike neergestoken? Ik wist niet waarom maar ik dacht aan Eric en guess what, de pot was voor mij.
Daar wordt nog steeds over gesproken.

Koffie Special

De Noorderzon, het is me toch niet helemaal duidelijk. Een combinatie van reisbureau, eetcafé, bar, …
Een tikkeltje ambitieus misschien maar geen slecht idee als het zou worden uitgevoerd door de juiste mensen.
En dat is het hem nu net. Ik weet niet of het eigenares Peggy duidelijk is maar volgens mij zit ze met een personeelstekort.

Ik kan me wel voorstellen dat het allemaal wat sneller gaat nu Simonneke er niet is. Julia kan nu eens *sjtak* goed door *stjak* werken *stjak* in plaats *tjak* heel de tijd te staan palaveren *tjak* terwijl ze tergend *tjak* traag een courgette snijdt.

En toch. Gisteren was het nog te veel gevraagd een bestelling van 2 x spaghetti, 2 x tapa en 1x salade niçoise klaar te maken. De volgende dag biedt ze zichzelf bijna aan Luc aan als specialiteit van het huis, heeft ze geen oog voor de andere klanten en speelt ze het klaar haar dochter koffie te laten halen. Julia kreeg er vanzelfsprekend ook een.
Ik kan me niet van de indruk ontdoen dat die koppen daar klaar stonden, kouwe koffie, vroeger die dag fout besteld. Paulientje hoefde ze maar op een plateau te zetten. Weet Peggy hiervan of zitten de details nog niet helemaal goed?

Want dat is niet alles. Slordigheden stapelen zich op, en niet alleen bij Julia. Kijk even mee naar volgende beelden.

Die eerste dagen van het nieuwe seizoen moet er natuurlijk nog vanalles in orde worden gebracht. Maar om dan nog even snel de koperen platen van de dokterspraktijk af te printen? Wij zien dat toch! Check hier de details!

En dan die inkom van Sanitechniek. Die afwerking! De kantoren van Sanitechniek kwamen vandaag niet in beeld, maar dat geeft niet want we weten allemaal wel hoe die er uitzien. Ja, als een hip meisjeskot. Door déze gang durf je toch geen klanten binnen te laten?

Opgelet! Dit is opbouwende kritiek! Niet alleen hebben ze ons al helemaal mee, dit laatste beeld maakte deze aflevering nu al legendarisch. Zeker met die muziek. Ieieiejeijeiejieerrrriiiirrrr.

Met getrokken messen

Jajaja! Ze zijn weer helemaal terug.

Razend spannend met die Guy, Jens is wat van plan, zitten Katrien en Paulien mee in het spel en vinden de kijkers nog steeds dat Guy moet boeten?
Toen Katrien MOORDENAA had geschreven op de auto van Guy was het ook even schrikken met die muziek!

Er werd ook een paar keer naar het verleden verwezen … naar Jean Pierre en de Walter. Naar gebeurtenissen die zich jaaa-ren geleden voordeden. Alsof ze er ons aan willen herinneren vanwaar we komen. En dat we niet mogen opgeven omwille van één vreselijk vervelende verhaallijn.
Zelfs een scène van het vorige seizoen werd opgehaald. Niet toevallig een erg sterke scène!!

Ik wist meteen weer waarom het zo leuk is een blog bij te houden. Je kan zo eens herinneringen ophalen.
Even eentje uit de oude doos. Voor degenen die het toen niet gezien hebben …


Zo zag die eerste ontmoeting eruit. We zijn nu een jaar later en Ann en Mayra zijn nu een mooi koppel.
In de aflevering van gisteren blijkt Ann niet alleen een ietwat verlegen vrouw te zijn …

… ze is ook ontzettend grappig.

Vanwaar de titel van deze post?
Eigenlijk ging het eerst over wat anders.

Het viel me op dat er nogal met messen gezwaaid werd deze aflevering. Eerst Frank en twee scènes erop aan tafel bij Julia. En elke keer ging het over Guy.

Toeval? Zeker weten.
Maar één ding staat vast.

ER GAAT WAT GEBEUREN!!

Het oog van de storm.

Is iedereen wat gekalmeerd? Heeft het weekend rust gebracht? Even testen.

Ik hoop dat iedereen zijn zakdoek bij heeft

Rustig mensen, het is maar een soap. ’t Is niet echt. Donderdag voelde ik al nattigheid, vrijdag was ik in alle staten. Nu zie ik het allemaal anders.
Guy die wou toch gestraft worden? Eigenlijk wou die gewoon met rust gelaten worden. Nee?

Maar wat krijgt hij? De vrijspraak. Met Luc als enige vriend, die laatste kennende neemt die Guy meteen terug in dienst en gaan ze ’s middags lunchen in de Noorderzon. Julia gaat niet weten op wie nog kwaad te zijn.

Deze week wordt ongelooflijk interessant!
Want eens het oog van de storm gepasseerd is, waait de wind steeds de andere richting uit.

It’s gonna be great!!

Eervolle vermelding

Tom, wat een afschuwelijke vent ben jij toch!
En Guy die nu opeens gaat ontkennen terwijl hij eerst wou boeten, Peter die eerst niet wil en dan 180 graden draait omdat hij ziet dat de moordenaar een hart heeft. Femke en Rafaël, daar maak ik geen woorden aan vuil. Wie gelooft die mensen nog! Wie is nog mee met thuis?

Neenee, alle eer ging vandaag naar ‘oma met kind’ die op ontzettend geloofwaardige manier haar rol neerzette. Ze deed wat er van haar verwacht werd, bracht haar kleinkind naar school en liep even door de scène zonder te storen, zonder in de camera te kijken. Bravo!