Case closed?

Wie zit er achter de verdwijning van Emma?

Volgens Judith en de politie is dat duidelijk. Geert is Gui Tarstar. En om Emma terug te vinden, moeten ze hem breken. Klaar!

Ikzelf was er nog voor de verdwijning van Emma van overtuigd dat het Danny is.
Mijn vermoedens werden de laatste dagen enkel bevestigd, Danny stuurt het onderzoek. En als ik rondkijk op internet, kan ik enkel vaststellen dat het Danny-kamp groeit! Wie niet overtuigd was, was dat wel toen hij die ip-adressen per se zelf wou laten natrekken.

Het zag er dus naar uit dat ik weer eens gelijk zou hebben. ^_^

—

Tot ik een paar dagen geleden per sms een tip kreeg van een bevriende thuiskijker. Die had het over een derde verdachte. Toon.

En hoe meer ik erover nadenk, hoe meer ik Toon ga verdenken.

Ik moet toegeven dat ik nooit aan hem gedacht had. Als Toon de dader zou zijn, bleef hij bij mij buiten schot door één reden. Ik maakte dezelfde fout als Danny. Overtuigd door diens schuld, bleef ik blind voor andere mogelijkheden.

Vergezocht? Misschien … maar luister even. Dit spreekt tegen hem.

 —

• Die fietstochtjes met vrienden in de Ardennen: Het eerste argument van de tipgever. Klopt, maar waren die er niet vooral als uitvlucht tegenover Peggy? Het was in ieder geval een vreemd verhaal. Nu begint meneer opeens te trainen voor een triatlon. Is dat zo of is hij gewoon voorzichtiger geworden. Door ’s morgens sportkleren aan te trekken, te douchen, zijn werkkleren bij de kabouters te laten, houdt hij alles mooi gescheiden. En door iedereen te laten denken dat hij begonnen is met een serieuze training, geeft hij zichzelf meteen een alibi!
• Zijn karakter: Het is niet omdat de plooien tussen hem en Frank zijn gladgestreken dat we mogen vergeten waartoe Toon in staat is. De fratsen van Toon kon je niet onschuldig noemen. Die elektrocutie was voor mij niet het ergste, zo is het wel uit de hand gelopen. Als Adil er niet bij was, waren zijn pesterijen ronduit wreed (denk aan de kruiwagen en het schokken met de bestelwagen). Hij wou Frank niet zomaar buiten, hij had er plezier in.
  Toen Peggy zijn hulp vroeg om Peter en Femke een lesje te leren, had ze niet veel (niets) nodig om hem te overtuigen. Integendeel, Toon wou het allemaal nog wat verder drijven.
• Computer: Toon kwam enkele keren heel duidelijk in beeld met die laptop. Toon is ook geen binnenzitter, het werk bij Luc verveelde hem. Misschien waren de gesprekken met Emma een afleiding en is het later uit de hand gelopen.
• Emma zelf: Tegen Jana had ze het over haar vriendje. Toon is knap! Emma is verliefd! Terwijl het me ondenkbaar lijkt dat ze zoiets zou zeggen over Geert, kan ik me dat bij Toon perfect voorstellen.
• Gui Tarstar op de begrafenis: De dienst voor Kurt was in de Zus & Zo, het is dus goed mogelijk dat Emma hem daar gezien heeft. ( … en misschien was dat nu net niet zijn bedoeling.)

Als Toon het is, is het DNA van Emma toevallig tot in het huisje van Odette geraakt.
En anders is het daar geplaatst. Ik geloof niet dat Toon dat dan gedaan heeft (al zou hij ertoe in staat zijn). Als het geplaatst is, is het door Danny. Misschien is Danny gewoon te gefocust. Dat kan een perfecte verklaring zijn voor zijn gedrag. Hij heeft net promotie gekregen en wil nu bewijzen dat hij die verdiende. Toen Jens verdacht werd van ongepast gedrag, heb ik Danny weten zeggen dat zoiets altijd serieus moet genomen worden. Als ze Emma levend willen terugvinden moet hij druk zetten. Misschien wou Danny Geert laten denken dat ze bewijzen hadden.

Dus dit is ‘m. My prime suspect. Toon Vrancken.

En jullie, mensen, wie was het?

Coworkers

Stelling:
Om te genieten van zijn favoriete reeks, mag een thuis-kijker zich de laatste tijd niet al te kritisch opstellen.

Ik denk dat we het daar allemaal eens over kunnen zijn. Misschien vinden sommige mensen dit een positieve evolutie maar ik heb er toch wel even mee geworsteld. De enige manier die het mij mogelijk maakt om trouw te blijven aan de reeks die ik al heel mijn leven volg, is me in de zetel gooien en de gebeurtenissen gewoon op me af te laten komen. Ik onderga het. Toegegeven, ik heb daar enkele weken op moeten trainen. Om de paar minuten kwam er altijd wel een vraag, er was altijd iets wat mij onredelijk leek. Of onlogisch. Met irritatie of zelfs woede tot gevolg. Wat doe ik nu? Ik aanvaard het. Want er is altijd een antwoord te bedenken op die vragen. Al is het er maar één. Een paar voorbeelden. 

Waarom denkt Femke dat er voor haar en Tim nog een toekomst is weggelegd?
Omdat liefde blind is.

Waarom gaat Nancy niet werken in de Frens als ze wordt weggestuurd door Ann als je weet dat ze daar volk te kort hebben en Bram nu zelf de toiletten moet kuisen. Wetende dat Nancy ‘aan haar uren moet geraken’?
Omdat ze in de Frens niet kunnen weten dat Nancy vrij is en Nancy er niet vanuit mag gaan dat ze zomaar kan komen werken wanneer zij dat wil.

Waarom voelen alle vrouwelijke klanten van de Frens zich aangetrokken tot Bram?
Omdat hij een charme heeft die niet overkomt op tv.

Ann wil de banden aanhalen met haar broer en collega en vraagt Tom en Judith om ’s avonds gezellig te komen proeven van haar beroemde paella. Maar als die zeggen dat ze ’s avonds niet kunnen, stelt ze de plannen niet uit. Neenee, ze vervroegt ze en vraagt hen ’s middags al omdat ze toch moeten eten. En ze weet wel dat het dan niet zo gezellig zal zijn en dat haar gasten niet veel tijd zullen hebben. Maar waarom maakt ze dan soep? In een terrine, alsof het zondag is?  -_-
Omdat Ann niet erg veel ervaring heeft in het ontvangen van gasten.

Waarom zou Julia uit eten willen gaan met Luc?
Omdat liefde blind is. En Julia Julia is.

Die antwoorden hebben het mij mogelijk gemaakt opnieuw te … nu ja, genieten. Tot voor kort.

WANT WAT IK NIET BEGRIJP …

Waarom verwacht Luc dat Toon de dispatch kan gebruiken als kantoorruimte? Waar haalt hij dat? Waarom is dat nodig? En waarom vindt Peggy dat oké en moet Simonne iets gaan argumenteren dat eigenlijk heel normaal is? Omdat Toon toch ergens moet werken? Oké, maar waarom daar? Omdat zo’n gedeelde werkplaats tegenwoordig heel erg in is? Oké, maar waarom daar? In de dispatchruimte van een taxibedrijf, losstaand van alle spanningen met de mensen die daar zitten? Sorry, maar nee. Ik probeer, maar het lukt me niet hier iets op te verzinnen.

En wat zit er in die doos? Wat kan er mogelijk te lezen zijn in al die volle kaften. Een cursus event-management voor dummies? De boekhouding van sanitechniek?

Ik zou die doos graag willen inkijken. Mag ik? Misschien vind ik daar wel het antwoord.
Bruno heeft intussen afgehaakt.

Een nieuw gezicht

Zoals jullie wel weten, volg ik ‘thuis’ nogal intensief. En toch probeer ik aankondigingen en previews zoveel mogelijk te negeren, ik kijk voor het verhaal en laat mij graag verrassen. Voor wie op Facebook en twitter zit, is dat natuurlijk onmogelijk en dan vang je af en toe iets op.

Toen ik hoorde dat er 3 nieuwe personages inkwamen en dat 1 daarvan Sam heette, dacht ik even dat ze toch niet zo nieuw zouden zijn.

Gelukkig was het gisteren niet Sam Bastiaens die de Frens kwam binnengewandeld. Ik zat echt niet op iemand uit het gezin van Eric te wachten. Zeker niet op Martine. Dus ja, ik ben blij met de nieuwkomer. En toch is er iets dat ik gewoonweg niet begrijp. Waarom oh waarom, gebruik je een voornaam die al eens gebruikt is?

Misschien doe ik moeilijk maar ik vind het absoluut onnodig dit te doen. Oh ja, ik hoor de verschillende argumenten al komen. Ja, maar in het echte leven zijn er ook naamgenoten. Of, dit is een vrouw. Of, als we altijd andere namen moeten zoeken? …
Kom nu, dat is onzin. Er zijn genoeg voornamen, kies gewoon wat anders en er is geen discussie nodig.

Dit terzijde, laat ons het hebben over de nieuwe. (Het is nu toch te laat.)
Sam De Witte. Bijnaam: Sneeuwwitje. Zij staat aan het hoofd van een klusbedrijf dat ‘De Kabouters‘ heet. Zeer verontrustend.

Nee serieus. Zeer verontrustend.