Hola!!!

Joepie, Tibo is terug! 

Jana lijkt blij, hij ook.

Ik ben bang …

Oh, zeemzoete liefde

Stamel stamel.

Die eerste verliefdheden. Heerlijk!
Naar een fuif gaan in de hoop dat je vlam er is. Als die ene er niet is, meteen door willen gaan.
Als die hij of zij er wel is u niet amuseren en toch als laatste blijven.

Of beste maatjes zijn, 2 jaar lang. En u slecht voelen als er iemand in die andere zijn leven komt.
Erger nog, die andere gelukkig maakt. En dat jij dat nog hebt gezegd: ga ervoor!!

Vriendinnen die zeggen: Allez die gast ziet u echt graag.
Vrienden die zeggen: Misschien is ze jaloers?

Wat? Hoezo?
Maar nee, we zijn vrienden?
Vrienden? Ja … soulmates. Toch?

De stiekeme blikken, blozende wangen, gebroken harten. Dawson’s Creek. Melige brieven. Steentjes tegen het raam. In hetzelfde werkgroepje willen zitten op bezinning. Teleurgesteld zijn als dat niet zo is. Dan zomervakantie. Thuis huilen. Niet kunnen eten.

Heerlijke tijden, het was goed hoe het was, pijnlijk en veel te gevaarlijk mocht het een heel leven zo zijn.

Lowie en Jana, ik vind het zo erg voor hen. Dat ze dat allemaal zomaar hebben overgeslagen en het leukste hebben gemist.
Hij, vol levenlust is daar twee weken. Nog niet één dag school gelopen. Geen ander meisje gezien.
Altijd binnengezeten. En dan verliefd. Te snel? Nee, niet per se. Maar toch, hij had even kunnen wachten.

Dat is schoon, zo een herinnering. In het rommelkot van de Frens, het café van zijn neef.
Overgaan tot bekentenissen omdat je de taartschep niet vindt. Jana had verward kunnen weglopen en een kus kunnen uitstellen.

Maar nee! Ze kon het niet laten!

Het zag er romantischer uit dan het was.
Kijken jullie geen films dan? Kennen jullie Leo niet? En Des’ree? Dat is romantiek ❤

Voor wie twijfelt: druk op play, scroll naar boven, lees de tekst en bekijk de foto’s nog eens.

Lowieke, je moet geduld hebben in het leven. Je lijkt meer op je vader dan je denkt. 😦

Aarde aan de papaatjes

Franky en Tibo, 2 dingen moeten jullie weten.

1. Als een vrouw haar tandenborstel achterlaat, is dat voor sommige mannen al reden tot paniek. Misschien is dat vaak onterecht maar wat ik wil zeggen is: een vrouw, zelfs een meisje, een kamer laten inrichten naar eigen smaak, dat is een big nonononononononononono. Het is maar tijdelijk he!

2. Misschien hopen ze dat Jana voor afleiding kan zorgen, want sinds Bram weg is valt het daar toch wat tegen. Alleen weet ik niet of dat gaat lukken met Jana ‘ik haat u‘ Blomaert. Komaan Tibo, Jana is een donderwolk, niet het zonnetje in huis. Dus moedig haar niet aan.

TEKEKENTEEKTJEKKEEKETKTKEKEKTKTKETEKEKEKTKEKTKEKTKEKTEKKTEKTKEKEKEKEKRKEKTEKEKTKEKTEKTKETKEK

Dus hoe leuk jullie het ook vonden, lieve papaatjes, kijk een beetje uit. Mmmmjes?
Voor jullie en voor ons, wij hebben ook een hele dag gewerkt.

Two lovers sat on a park bench

Bram Schepers mag dan wel een grote mond hebben, van vrouwen heeft hij het nooit kunnen halen.
Vroeger bij Paulien thuis kreeg hij het altijd zwaar te verduren, vooral van Katrien. En Lynn was ook al zo’n moeilijke.

Maar die Jana is nog het ergst van al. Bram zal zich na dat gesprek van gisteren wel afvragen wat hij precies verkeerd heeft gezegd.
Het antwoord is: helemaal niets, dit kon hij niet winnen.

Da meiske da ge gisteren gezien hebt, da was Paulien, da’s … 
Uw ex waarschijnlijk.
(knikt)
Die reageerde zo raar, precies alsof ge een stommiteit aan’t begaan waart.
(zwijgt)
Is da zo? Ben ik een van uw stommiteiten?
Ma nee, anders zou ‘k hier toch niet zitten. Ben trouwens  speciaal naar haar geweest om u te verdedigen.
Ge hebt haar dus nog gezien. — Oppassen!
Ja, omdat ik niet wou dat ze ons zou verraden, ‘k wil niet dat ge miserie krijgt.
’s Wel een mooi meisje, waarom hebt ge het gedaan gemaakt met haar?
(zwijgt)
“Of heeft zij het uitgemaakt met u?”
(zwijgt)
Waarom zegt gij niks? Mag ik het niet weten ofwat?
Da’s nogal ingewikkeld. 
Ge denkt da ik het niet ga verstaan, ik ben dus wel te jong.  — Uh?
Als ge het écht wilt weten, Paulien heeft een abortus gehad.
Ze was in verwachting … van u …
We waren onvoorzichtig geweest … ge wou het toch weten.
Is er zo nog iets dat ik moet weten?
Nee. Dat is voorbij hé, Paulien is verleden tijd, ik zie u graag, u alleen.
Ik éh … ik weet niet of ik dit nog wil. Sorry. 

WAT?

Ja Brammeke, ni gemakkelijk hé?