Nieuwe personages krijgen van mij altijd een eerlijke kans. Ja, zelfs wie Nancy’s job afneemt.
Maar Charité? Oh man, Charité …
Dat is toch een beetje een rare hé?
Het is me niet helemaal duidelijk of dit een blijver is of een Silke Dorade. Ik wist niets van een nieuw personage af totdat ze daar opeens stond.
Maar goed. Wat weet ik over Charité? Niet heel veel.
1. Ze gebruikt haar eigen detergent.
2. Het ziet er een lieve uit maar ze is ook wel een beetje frank.
En ….
Ze zingt graag.
Graag en veel en luid (en vanaf dag één).
Ja toch? Misschien ligt het aan mij maar als zo iemand bij mij zou werken? … Ik zou tegen Bruno zeggen hoe gek ik dat vind en ik zou hem ook vragen of het hem tijdens zijn werk niet stoorde, dat gezang van Charité.
Want je kan weleens neuriën of fluiten. Je kan zachtjes beginnen en dan vergeten dat je niet alleen bent en voluit gaan. Maar Charité weet dat ze niet alleen is en zingt vanaf de eerste toon uit volle borst. Dat is soms leuk maar niet altijd gepast.
Dus Charité, doe even paar scènes zonder zingen.
En misschien komt het nog goed tussen ons!
Blokje kijkt TV. 