Nog even snel

Iedereen zit zich nu waarschijnlijk af te vragen wat er straks gaat gebeuren.
Ik vraag me eerder af wat de toekomst voor Femke in petto heeft. Ik heb het niet over volgende week of hoe het zal lopen met Tim. Nee, over haar toekomst in Thuis.

Want hoe dramatisch het ook zal zijn, uiteindelijk zal het met iedereen die niet sterft goed aflopen. Ze hebben allemaal hun tegenslagen gehad, om de beurt. Ze komen er allemaal weer bovenop, dankzij hun familie en vrienden. Zelfs Peggy. En als ze hun job verliezen omdat het niet meer vol te houden is, vinden ze meteen een andere job. Bij de Noorderzon, Sanitechniek of als chauffeur voor Leo, overal hebben ze volk nodig.

Dat geldt voor iedereen, behalve voor Femke. Als Femke iets opbouwt, verliest ze het altijd weer opnieuw.

Net daarom probeerde ik niet te hard te gaan hopen toen er iets groeide tussen haar en Tim. Want ze zou hem toch verliezen.
En toen had je Jens! Goeie Jens, die integenstelling tot Katrien iemand een kans kan geven. Jens liet me denken dat het anders kon. En volgens mij zag zij dat ook.

Dus. Mag Femke nu even gewoon gelukkig zijn? Een jaar, of twee jaar. Ze mag daarna ook wel tegenslag kennen, die ze kan verwerken met iemand anders dan haar moeder.
Kan ze vanavond die cirkel doorbreken? Waarom heeft ze Sandrientje vast, zal ze haar redden?

Zoals indertijd zotte onberekenbare Veronique Lowie heeft gered, het zoontje van Leontine? Toen zag iedereen dat ze misschien zo slecht niet was en kreeg ze haar plaats. Daarna kwam ze in een stabiele relatie terecht met Mo. Uiteindelijk liep dat niet heel goed af want op huwelijksreis werd ze ontvoerd en vermoord. Maar daar kon ze zelf niks aan doen, dus nam niemand het haar kwalijk.

Ja, ik zie het eindelijk goedkomen. Niet alleen voor haar maar ook voor Tim. Want die jongen heeft het toch ook niet makkelijk gehad. Wat Katrien hem geflikt heeft met de broer van Jens. Ik ben er nog altijd niet goed van. Ze zou zich moeten schamen.